Prince of Dogs (Page 236)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
“So you have,” said the king, with some difficulty turning away from his son to regard the count.
“We have spoken of a match between my son and Lady Tallia.”
“You are frank with me, Count Lavastine.”
“I always will be, Your Majesty. You know what I want and what I have paid to gain it.”
“But do you know what I want,” responded the king, “and what I need from you in order to achieve it?”
“Nay, Your Majesty, I do not know, but I am willing to listen….”
The king glanced up at Alain. “A good-looking lad. I have heard great praise of his courage and skill at arms this day. That he held that small hill against such a tide of Eika is incredible. I have no objection to a marriage between him and my niece Tallia … if it is accompanied on your part by an oath that you and your heir will support me faithfully in all my undertakings.”
Before Lavastine could reply, the prince stumbled up from his chair and fled into the darkness. The king made to rise.
“Nay, Your Majesty,” said Alain, who had a sudden idea of what was wrong. “I’ll go after him, if you permit.”
The king nodded. Alain followed.
He had not gone six steps when Liath appeared beside him.
“What happened?” she whispered, as anxious as a hound in a thunderstorm.
“It’s nothing serious,” he said quietly, gentling her with a touch on the arm. “It’s best if I go alone. Do you think he would want you to see him when he’s not well?” Here he trailed off.
Alain and a few men-at-arms found the prince just beyond the edge of camp, vomiting. When he had done, he began to shake, resting on his hands. “Ai, God,” he muttered as if to himself. “Don’t let them see me.”
Alain ventured forward and laid a hand on his shoulder. At once the prince started up, growling, just like a dog.
“Hush, now,” said Alain firmly, as he would to his own hounds, and the prince shook himself and seemed to come to his senses. “If you’ve been starved, then you can’t put rich food in your stomach all at once, or at least, that’s what my Aunt Bel would say.” He still winced when he said the name. “She who used to be my aunt,” he added to no one except his smarting conscience.
“Who are you?” said the prince. He had an oddly hoarse voice which made him seem stricken with grief when in fact he was likely only exhausted and ill. But he had calmed enough now to wipe at his mouth with the back of a hand.
“I am Lavastine’s son.”
Dogs began to bark again, and the prince lifted his head to scent, then started back and became a man again. “God have mercy on me,” he muttered. “Will I never be rid of the chains Bloodheart bound me with?”
“It is the collar.” Why he spoke so freely Alain did not know, only that—unlike the king—this half wild prince did not awe him. “As long as you wear it at your neck, then surely you will not be free of Bloodheart’s hand on you.”
“As long as I wear it, I am reminded of what he did to me. I am reminded of what I was and what he called me.” His voice was so bitter. Alain ached for him, and what he had suffered.
But even Alain was not immune from curiosity. “What did he call you?”
The prince only shook his head. “I’ll go back now. I won’t forget this kindness you’ve shown me.”
They returned to where the king sat sipping at his wine and the company ate with the self-conscious assiduousness of people who chafe with curiosity but know that their regnant will not tolerate questions. The prince sat with exaggerated care and with even more exaggerated care sipped sparingly at the wine and ate the merest scrap of meat and bread. But sometimes his nostrils would flare, and he would lift his head and search into the assembly as if he had heard a whispered comment that angered him. The rest of the feast passed without incident. They ate lustily and drank without stinting on what was left of the wine.
“You acquitted yourself well, son,” said Lavastine afterward when they had retired to a tent commandeered from lesser nobles in Henry’s train. “I am proud of you. Ai, Lord, Prince Sanglant is more like to one of the hounds than to a human man. But I suppose it is his mother’s blood which stains him.” He scratched Terror’s ears and the old hound grunted ecstatically. Alain tended the gash that had opened up Fear’s hindquarters. He had already bound up Ardent’s leg and washed the cuts on Sorrow and Rage. Steadfast was asleep, while Bliss waited patiently for his turn under Alain’s hands.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246