Prince of Dogs (Page 119)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
From outside she heard the return of the hunters and the clamor of horses, hounds, and voices in the forecourt. She rose, needing an excuse to stretch her back, and crossed to the door. In the yard beyond, King Henry laughed at a comment by his trusted companion, Margrave Helmut Villam, while Father Hugh dismounted and turned to help Princess Sapientia dismount. Behind, courtiers crowded around; farther back, servants carried in a number of deer, several brace of partridge, an aurochs, and a boar.
Sapientia hurried away toward the necessarium and, as smoothly as a silk robe slips down over a body, Hugh turned to assist Princess Theophanu in dismounting—though, as good a horseman as she was and with a servant already prepared to take her foot in his hands, she scarcely needed such aid. But Hugh offered kindnesses to every person, regardless of rank. Did Theophanu’s hand linger longer in his than was necessary? Was that blush in her cheeks from the wind, or his touch? Turning away from the door, moving back to make room for the king’s entrance, Rosvita wondered what Brother Fortunatus might say had he witnessed that little scene and was then irritated with herself for even thinking such a thing.
The courtfolk flooded into the hall, brash with their success at the hunt. Ekkehard followed at Hugh’s heels like a love-smitten puppy. King Henry seated himself in his chair. Servants brought water and linen and wiped his hands clean of dirt and blood. Luckily, this hall—the third at which they had stopped—was the largest of the royal hunting lodges in Thurin Forest; though the crowd of people entering was large, it did not overwhelm the gabled hall. Sapientia entered and shed her cloak, then seated herself in the place of honor beside her father. Now poor folk who had walked a half day from the forest’s edge were let in to receive alms from the king. As they left through a side door, Hugh assisted Ekkehard in dispensing bread to them while Sapientia, from across the hall, watched with greedy eyes.
Theophanu came, as she always did, to sit beside Rosvita. Her cheeks were still flushed.
“I hope you have not taken a fever,” said Rosvita, setting aside her work.
Theophanu flashed her a startled glance, then, as quickly, composed herself. “I trust I have caught no fever from which I cannot recover.” She played with the fabric of her riding tunic, rolling the cloth up between thumb and forefinger.
Amabilia looked up from her copying on the other side of the long table but, mercifully, did not speak.
“Where is my most valued cleric?” asked the king after all the alms seekers had been led back outside. “Rosvita.” She rose obediently. “Read to us, I pray you. Something eloquent and pleasant to the ear that may yet educate us.”
Rosvita signed to Amabilia and the younger woman set aside her pen so that Rosvita could take up the Vita. “Shall I continue to read from the Life of Saint Radegundis, Your Majesty?” she asked.
Ekkehard, settling himself at his father’s feet, piped up. “Let Father Hugh read. He has such a fine voice. I am sure I learn more than I might otherwise just from listening to his cadences as he reads.”
Theophanu’s cheeks burned. The king looked startled. Sapientia gloated.
Hugh stood over by the door next to the young Eagle, Liath; he was wiping crumbs from his hands but he looked up and smiled gently, giving the cloth into the care of a servant before walking forward. “Your notice would flatter any man, Your Highness,” he said to Ekkehard, “but I am unworthy of such praise. Our esteemed Sister Rosvita has by so far outshone me in every branch of knowledge and in good manners that I know only too well how poorly I compare to her. ‘To one desiring to know by what path blessedness is reached, the reply is, “Know thyself.”’” He bowed respectfully toward Cleric Monica, who was seated on a bench near a shuttered window, close by the hearth and yet out of the worst of the smoke. But Rosvita thought for one instant that his gaze skipped to and halted on the figure of the young Eagle, Liath, hovering by the door as if she wanted to escape outside.
Interestingly, the Eagle’s expression seemed composed of equal parts loathing, fear, and humiliation, though she struggled to maintain a blank facade. No one else was looking at her, and by now Hugh’s gaze had traveled on. Only Rosvita kept half an eye on her, still curious about that book—Had she stolen it?—and her ability to read.
“Your humility is a good example for the others, Father Hugh,” said Cleric Monica.
“Do please read to us,” said Ekkehard.
Rosvita was too wise to protest. She presented the book to Hugh. “I, too, hope that you will read to us, Father Hugh.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246