Prince of Dogs (Page 46)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
“That is for Our Lord and Lady to judge,” said Mother Scholastica sternly, “not for us to trouble ourselves over. Many books were written by the ancients on this question—whether the Lost Ones had souls—but this is not the time or place to debate that issue. Come, Henry. You are tiring our mother.”
“No,” said the old queen. “I am not tired. If you speak to me of your grief, Henry, perhaps that will ease it.” She looked up, her gaze sharper than Liath had expected from a bedridden woman. “Villam is here.”
It struck Liath suddenly that Helmut Villam was as old as Queen Mathilda. Despite his crippling injury, he had far more vigor, the energy of a much younger person. The margrave came forward, kissed her hand, then retired to the door. The queen acknowledged Rosvita next, clasped the cleric’s hands in her own in the sign of fealty. “My History?” she asked with a gentle smile. “How does it progress?”
The cleric’s smile in answer was brief but sweet. “I hope to complete the First Book this year, Your Majesty, so that you may have it read to you and learn of the illustrious deeds of the first Henry and his son, the elder Arnulf.”
“Do not tarry too long, my sister, for your words interest me greatly, and I fear I have not too many more days upon this earth.”
Rosvita bowed her head, touching her forehead to the old queen’s wrinkled hands. Then she stood and retreated.
“Who are these?” the old woman asked, looking at the two Eagles.
Henry glanced back. At first he appeared surprised. Then he registered Hathui. “My faithful Eagle,” he said wryly. He looked beyond Hathui—Liath flinched when his powerful gaze focused on her. For an instant it was like Hugh’s gaze, penetrating, absolute; like the strike of lightning, it could obliterate her. But Henry only marked her and looked away without further interest. “This other Eagle was at Gent. Together with Wolfhere she witnessed the destruction of the Dragons and the death of—” His voice broke, unable to speak the name of his dead son.
“Together with Wolfhere,” said the queen thoughtfully, as if the name meant something to her. Liath stared at the gray stone, at its uneven surface and rough grade. No polished marble or fine granite blocks graced this common nun’s cell. “Come forward, child.”
Gray eyes as cool as winter storm clouds and yet with a deep calm beneath them met Liath’s gaze. “You are some relation to Conrad the Black, perhaps?” Queen Mathilda asked. “I have seen such coloring nowhere else, except perhaps in—” She made a tiny gesture with one hand, a scissoring of fingers quickly made and quickly vanished. Mother Scholastica rose and left the cell. Henry still gripped his mother’s other hand, the one that lay so still upon the rough wool blanket. Mathilda had the most delicate wrists Liath had ever seen on an adult. Her small hands were weathered with work, for Queen Mathilda was famous for serving in common with the other nuns, such was her humility. “You are no relation?”
Liath shook her head, not trusting herself to speak.
“You were in Gent?”
Liath nodded. Lady Above, please let her be satisfied with this knowledge; please let her not demand that Liath tell the entire awful heart-wrenching tale again, so that she had to live through it again: that last vision seen through fire, Sanglant struck down by an Eika ax and Bloodheart gloating above his fallen body, holding aloft in his bare bloody hand the golden neck torque that signified the prince’s royal kinship.
At that moment Liath realized Queen Mathilda did not wear the golden torque, though her son and daughter did. But she was not born of the royal lineages of Wendar and Varre. She had only married into the family. At this moment, under that calm gray but utterly penetrating gaze, Liath could not remember where Mathilda came from, of what kin, of what country—only that she had ruled as queen beside Arnulf the Younger, his second wife, and that she now examined Liath with keen interest and not a little understanding.
“You knew Sanglant,” she said.
Liath nodded, dared say nothing in answer. I loved Sanglant. But the prince was not for her; even Wolfhere had warned him away from her. “Down that road I dare not walk,” Sanglant had said to her, for was he not an obedient son? “Be bound, as I am, by the fate others have determined for you. That way you will remain safe.”
But the fate that had bound Sanglant, captain of the King’s Dragons and bastard son of a king, was nothing like the fate she struggled against, whose bonds she could not even recognize. Just as well, she thought bitterly, that he was killed. It was only safe to love someone who was already dead.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246