Prince of Dogs (Page 3)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
“Lady!”
A man, not Matthias, spoke. Anna froze. Matthias grunted and dropped to the ground.
“There now,” said the man, “don’t pull your knife on me. I won’t hurt you. Lady Above, I didn’t think any soul had survived in this charnel house. You’re just a child.”
“Old enough to be apprenticed,” muttered Matthias, stung, as he always was, because this man’s voice was like their uncle’s and his taunt the same one. Only perhaps, Anna thought, this man had spoken with awed pity, not with contempt, when he called Matthias a child. She had a sudden rash intuition that this man could be trusted, unlike their uncle, and anyway, if Matthias was now caught, it was better to die with him than to struggle on in a fight she could never win alone. She swung her legs out and climbed quickly and quietly down the ladder.
Matthias swore at her under his breath. The man gasped aloud, then clapped a hand over his mouth and stared furtively around, but they remained alone. No one moved through the tanning grounds this late. The quarter moon lit them, and thin ghostly shadows cut the pits with strange patterns. Anna grabbed her brother’s hand and held on tightly.
“Ai, Lady, and a younger one still,” the man said at last. “I thought you was a cat. Are there more of you?”
“Only us two,” said Matthias.
“Lord in Heaven. How did you survive?”
Matthias gestured toward the pits, then realized the man might not be able to see his movement. “There was food enough to be scrounged, until now. We hid here because the dogs couldn’t smell us.”
The man squinted at Anna in the dim light, stepped forward abruptly, and took her chin in his hand. Matthias started forward, raising his belt knife, but Anna said, “No,” and he stopped and waited.
After a moment the man let go and stepped back, brushing his eyes with a finger. “A girl. You’re a girl, and no older than my little Mariya. The Lady is merciful, to have saved one.”
“Dead,” he said curtly. “In the Eika raid that took my village not a month ago. They killed everyone.”
“They didn’t kill you,” said Anna reasonably, seeing that he looked alive and not anything like the shade of a dead man—not that she had ever seen such a thing, but certainly she had heard stories of them such as come back to haunt the living world on Hallowing Eve.
“Ai, they killed me, child,” he said bitterly. “Killed all but this husk. Now I am merely a soulless body, their slave, to do with as they will until they tire of me and feed me to the dogs.” Though he spoke as though living exhausted him, still he shuddered when he spoke of the dogs.
Anna sorted through this explanation and thought she understood most of it. “What will you do with us?” she asked. “Won’t the Eika kill us if they find us?”
“They will,” said the man. “They never leave children alive. They only want grown slaves strong enough to do their work. But I heard tell from one of the other slaves that there are no children in Gent, no bodies of children, simply no children at all. It’s a tale they whisper at night, in the darkness, that the saint who guards the city led the children away to safety or up to the Chamber of Light, I don’t know which.”
“It’s true,” muttered Matthias. “All the children are gone, but I don’t know where they went.”
“Where are your parents, then?” asked the man. “Why were you not taken to safety, if the others were?”
Anna shrugged, but she saw her brother hunch down as he always did, because the misery still sank its claws in him although she did not recall their parents well enough to mourn them.
“They’re dead four summers ago,” said Matthias. “Our da drowned when he was out fishing, and our ma died a few months later of a fever. They were good people. Then we went to our uncle. He ran, when the Eika came. He never thought of us. I ran back to the house and got Anna, but by then there was fighting everywhere. You couldn’t even get to the cathedral where most folk fled, so we hid in here. And here we stayed.”
“It’s a miracle,” murmured the man. Out of the night’s silence came sudden noise: dogs barking and a single harsh call, a word neither child understood. The man started noticeably. “They come ’round in the middle night to count us,” he said. “I must go back. I won’t betray you, I swear it on Our Lady’s Hearth. May Our Lord strike me down with His heavenly Sword if I do any such thing. I’ll bring more food tomorrow, if I can.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246