Prince of Dogs (Page 18)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
Henry did not move, simply sat his patient horse with the lance point pressed up under the mail, hard into the lord’s vulnerable throat.
In this way he waited as his Wendish lords hurried to form up around him, the crippled Villam chief among them. Margrave Judith directed the mopup: prisoners herded into a group, horses tied up, the fires put out—although two of the ballistae had already collapsed into ashy heaps.
As the sun rose, the gates of the fortress yawned open again. A great lady, mounted on a brown mare whose trappings had as much gold and silver woven into them as a biscop’s stole, rode between two deacons dressed in simple white and two holy fraters in drab brown. Her retinue, all unarmed, crowded behind her. Already a wailing had risen from the back of their ranks, keening and mourning.
Henry gestured with his free hand and his men parted to let Lady Svanhilde through his lines. She approached, was helped to dismount by one of her stewards, and knelt before the king.
“I beg you, Your Majesty,” she said, her voice shaken with grief. “Let me see if my son yet lives. I beg you, grant us your mercy. This was no plan of mine. He is a rash youth, and has listened too long to the poets singing the music of war.”
“You would have been better served to come before me yesterday, when first we arrived,” said the king, but he withdrew his lance from the body.
Lady Svanhilde unbuckled the helm and drew it back. Her sudden gasp made clear what was not yet apparent to all. The young man was dead although no mark of war stained his body. He had died in the fall from his horse. His mother began to weep, but in a dignified way.
“This gives me no pleasure,” said the king suddenly in a voice made hoarse by remembered grief. “I, too, have lost a beloved son.”
She pressed a hand to her heart and stared down for a long time on the slack face of the young man. She was an old woman, frail, with thin bones. When she stood, she needed help to rise. But pride shone in her face as she regarded the king who sat above her, still mounted, his holy lance given into the care of Helmut Villam. “He followed Lady Sabella, although I counseled against it.”
“And your loyalties?” demanded Biscop Constance, who had come forward now that the fighting was over.
“Your Grace.” Lady Svanhilde inclined her head, showing more respect to the biscop than she had to the king. “We bow to the regnant.”
“Necessity breeds hard choices,” said the lady without flinching. “I will do what I am commanded, because I must.”
“Let her be,” said Henry suddenly. “Feed us this night, Lady Svanhilde, give us the tithe I ask for, and we will be on our way in the morning.”
“What tithe is that?” Several Wendish lords gasped to hear a defeated noble question terms.
“I need men, horses, and armor to retake the city of Gent, which has fallen to the Eika. This is the tax I set upon you and all the other Varren nobles who followed Sabella. Her fight cost me much of my strength, which you and your countryfolk will return to me.”
Lady Svanhilde poured the king’s wine and served him with her own hands at the feast. Her children served his children, the two margraves, the biscop, and certain other high nobles whose rank demanded they be served with equal honor to the rest. Liath, standing with Hathui behind the king’s chair, tried not to listen to the rumbling of her own stomach. As one of the lucky ones, she would get leftovers from the feast fed to the nobles.
As usual, Lady Tallia had pride of place beside her uncle, King Henry, but the young princess merely picked at her food, contenting herself with so little that Liath wondered how she could keep up her strength.
“As you see,” said Henry to Lady Svanhilde, indicating Tallia, “Sabella’s only child rides with me.” He looked carefully at the three children serving at the feast. One, a girl of about twelve years of age, had a face pale from crying; as her aunt’s heir, she served the king’s children, Theophanu and Ekkehard. Svanhilde’s two sons served the other high nobles. One was a boy of no more than eight, so nervous that a steward hovered at his elbow, helping him to set platters down without breaking them and to pour without spilling. The other was a boy somewhat older than Ekkehard, not yet at his majority. His manners were perfect and his expression grimly serious.
“These are your remaining children?” asked Henry.
Svanhilde gestured to a steward to bring more wine. “I have a son in the monastery my grandmother founded. This boy, Constantine—” She indicated the elder of the two boys. “—is to join the schola at Mainni next spring, when he turns fifteen.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246