Prince of Dogs (Page 43)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
Still he stared after her, keeping his head lifted defiantly as the long train passed, the last of the courtiers and their attendant servants at the end. He searched them all, looking for Hanna. Hanna had sworn to stay by Liath. But of Hanna he saw no sign.
The willow switch surprised him. This time it landed on his shoulders and he actually grunted out loud, it hurt so badly.
“It is unseemly to stare,” said the schoolmaster coldly. “You bring notice on yourself.”
Ivar clamped his lips shut over a retort. Now he could not get angry. Now he must plan. Liath had come to Quedlinhame and though the novices rarely stirred outside their dormitory and courtyard, though they were always heavily supervised, he would find a way to let Liath know he was here. He would find a way to see her, talk to her. To touch her.
Even thinking such a thing was a sin.
But he didn’t care.
The last of the train rolled by. The monks and nuns fell into place behind the king’s progress. Bells rang in Quedlinhame. Someone at the head of their procession began to sing and the others joined in as they walked back toward town, following the king.
O God, endow the king with Thine own justice, and give Thy righteousness to the king’s heir so this one may judge Thy people rightly and deal out justice to the poor and suffering.
By this time the road was a swirling, choking mass of dust made no better by the hysterical townsfolk who swarmed in behind the line of monks and nuns. Their excitement was itself a creature, huge and perilous and joyful. Was this not the king? There would be a ceremony later, after the king had washed himself and greeted his sainted mother in quieter rooms. Queen Mathilda was not strong enough for a public greeting. Then Mass would be sung in the town’s church, and as many townsfolk as could manage would crowd into the church to see the king robed and crowned in royal splendor, his sacred presence a reminder of God’s heavenly grace and Henry’s earthly power. After the Feast of St. Valentinus tomorrow, townsfolk could bring their grievances to the king’s personal attention, for he would rest in town for Hallowing Eve and the holy days of All Souls and All Saints which followed. Only then would he and his retinue ride on to Thurin Forest, where they would hunt. Ivar envied them the freedom to hunt.
But he had his own hunting to do. Somehow, at some time in the excitement during the next three days, Master Pursed-Lips would stray from his attentiveness. He would forget to watch quite as closely. Somehow Ivar would find a way to contact Liath.
4
Beyond the monastery gate, layservants took the horses and led them away to the stables. She started after them, swinging her saddlebag off the horse and draping its weight over her shoulder—then heard her name above the clamor of horses and wagons.
“Liath!” Hathui hailed her.
Liath threaded her way through the mob, avoiding a whippet hound snapping at the end of a leash, stepping over a fresh pile of horse manure, waiting as a noble lady still mounted on a fine gray gelding crossed in front of her.
“Come. We are to attend the king.” Hathui smoothed down her tunic and straightened the brass badge that pinned her cloak. Then she frowned at Liath. “You should have left your gear with the horse. It’ll be safe in a convent, I should think!”
Liath attempted a smile. “I didn’t think. I just grabbed it.”
Hathui crooked an eyebrow. She was not a woman easily fooled nor one to succumb to nonsense. “What’s in there so precious that you’ll never let that bag leave your side?”
“Nothing!” It was said too quickly, of course. Liath shifted the saddlebag on her shoulders, shrugging the back pouch aside where it had gotten tangled with her bow quiver. “Nothing special except to me. Something Da left to me. The only thing I have left of him.”
“Yes, so you’ve said before,” replied Hathui in the tone of someone who doesn’t believe what she is hearing. “But if Wolfhere minds not, than neither shall I. He may settle this with you when he returns.”
Which, Lady grant, might be many months from now. Though she missed Hanna bitterly, Liath did not regret that she would not see Wolfhere until next year, when he and Hanna could cross back over the mountains from Darre and return to the king’s progress. She liked Wolfhere, but she could not trust him.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246