Prince of Dogs (Page 34)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
“You were spared,” said Wolfhere, “because you have yet work to do in this world. What of this man, here?”
The Infirmarian shook his head. “God will decide if he is to live.”
Wolfhere rose and paced over the edge of the avalanche. Hanna followed him but kept back, not wanting to venture too close. She could see the bones of the infirmary underneath rock and rubble, mortared stones torn up by their roots, planks strewn like so much offal, a bed overturned but its rope base untouched, a three-legged stool with one leg broken, dried herbs once tied in bundles now scattered every which way on the torn grass.
“What of the prisoners?” asked Wolfhere when he turned back to the others.
The abbot himself came forward. He had been soothing the presbyter, who had already sent his servants to the stables to make ready to leave. “We cannot find their bodies,” he said. “This is most distressing. The rocks have buried them utterly. We will try to dig them out, but—”
“No matter.” Wolfhere surveyed the huge scar, the trail of the avalanche, that now scored the side of the ridge. Something shifted in the rubble and a few pebbles bounced down to land at his feet. He backed away nervously. “Search only if it is safe. The prisoners are lost to us now.”
“Can they remain here until they are healed?”
“Of course.” The abbot directed his monks to move the injured men away.
“Come, Hanna,” said Wolfhere. He walked back toward the stables, leaving the Lions to help.
“Why did you say it in that way? That the prisoners are ‘lost to us.’ Not that they’re dead.”
He looked at her curiously. “Do you think they are dead? Do you believe she lies there under the rocks? That someday, if the monks can dig the building out, they will find their two crushed bodies or their shattered bones?”
“I do not. That was no natural storm.”
No natural storm. A blizzard blown up in the midst of mild summer weather. Strange unnatural creatures he had named galla walking abroad, stinking of the forge.
“Where will she go, Hanna? That is the question we must ask ourselves now. Where will she go? Who will shelter such as her?”
“I don’t know.”
“Sabella might, if she could reach Sabella. But Sabella is herself in prison, so Wendar and Varre are closed to Antonia, for now.” He sighed sharply and stopped at the stable door, turning back to look up at the mountains, so calm, so clear, above them. “I should have known. I should have prepared for this. But I underestimated her power.”
He considered. “Alas, I fear we must split up. One of us must continue on to Darre to lay the charges against Biscop Antonia before the skopos. That way we remain prepared, whatever Antonia means to do. One of us must return to Henry and warn him, and hope he believes us.” He smiled suddenly then, with a wry expression that made Hanna remember how much she liked him. “Better that one be you, Hanna. You will take four of the Lions, I the other two—when I journey back this way, I will pick up the two who remain here, if they survive.”
She had grown used to Wolfhere and now, abruptly, was afraid to travel without him. “How long will it take you? How soon will you return to Wendar?”
He shrugged. “I cannot say. I may be able to get back across the pass this autumn, but most likely I won’t be able to return until next summer. You must convince Henry, child.” He touched her, briefly, on her Eagle’s badge, newly made and still as bright as if the memory of Manfred’s death lit it. “You have earned this, Hanna. Do not think you are unequal to the task.” He went inside the stables.
Hanna lingered outside, staring up at the three great peaks so beautiful, so silent, so at peace in their vast strength, their sheer living force, that it seemed impossible to believe at this instant that three—brief—human lives had been extinguished in the shadow at their feet. What was it the bard had called them? Youngwife. Monk’s Ridge. Terror. She shaded her eyes against the rising sun and looked for the hawk, but no birds flew in the sky this fair morning.
She would return to Wendar, to the king’s progress, without seeing the city of Darre and the palace of the holy skopos. Without seeing, perhaps, a few elves or other strange creatures not of humankind. And yet, this also meant she would return to Liath sooner.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246