Prince of Dogs (Page 125)
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
“Never!”
“—for it is the will of Our Lady and Lord that woman cleave to man, and man to woman, all but those who cleave instead to God and turn away from the vanities and temptations and empty pleasures of the world.”
“Is that all I am to you—!”
“Your Highness. I pray you, speak no harsh word to me, for I could not bear it. Now, what else troubles you?”
Liath dared not move, though a stone pinched her thigh. All the others breathed the even breaths of sweet dreaming.
“Theophanu.”
“You need not fear Theophanu.”
“Your Highness. You need not fear Theophanu.”
Something in his tone made Liath shiver, and as if the slight shift of her wool cloak on the hard stone floor alerted the princess, her voice changed.
“Are you sure all of them sleep?” she hissed.
“No one can hear us whom you need fear, Your Highness.” He shifted on the bed, and Liath heard the muffled sighing sound of two people kissing passionately.
“Ah,” gasped Sapientia at last, “how I long for the day when I am rid of this burden—live and healthy, God grant—so that we may again—”
“Hush.” He moved away from her and again, hidden from all but Liath, began to wind the gleaming threads, as faint as spider’s silk, between his fingers. “Sleep now, Your Highness.”
“I know you are not asleep, Liath. Have you forgotten that I had many nights to study you, where you lay beside me, to study your face in repose, or when you were only pretending to sleep? I know when you sleep, and when you do not. And you are not sleeping now, my beauty. All the others sleep, but not you. And not me.”
He could only speak in this way if he was sure everyone else slept, and how could he know that? Or perhaps he did not care. Why should he? He was the abbot of a large institution, the son of a powerful margrave, an educated churchman out of the king’s schola. She was nothing compared to that, a King’s Eagle, a kinless fugitive whose parents had both been murdered.
“Tell me, Liath,” he continued in that same soft, persuasive, beautiful voice, “why do you torment me so? It is wrong of you to do so. I cannot understand what power lies in you that eats at me so constantly. You must be doing it on purpose, you must have some scheme, some end, in mind. What is it? Is it this?”
He shifted. She would have screamed, but she could not, she could only lie in mute dread, and then his fingers brushed her cheek, probing for her lips, explored them softly before tracing down over her chin to her vulnerable throat. Bile rose, burning her tongue.
“Come up here,” he whispered, fingers drawing a pattern on her throat.
If she went to him now, perhaps he would stop tormenting her. If she only made him happy, if she obeyed him, he would be kind to her.
“Damn,” muttered Hugh. She cringed, waiting for the blow, but he only shifted away from her and at last she heard his breathing slow and deepen. All the others slept on, so gently, so peacefully. Only she did not sleep.
2
MORNING came none too soon, and she crept out as soon as there was any least graying of darkness toward light through the cracks in the shutters. A few torches burned by the entrance to the kitchens as servants began to prepare for the afternoon’s feast. Mist wreathed the palisade and twined around corners, covering the courtyard in a dense blanket of cold. Drops of icy rain stung her cheeks.
The gates were already propped open, but no one had yet ventured out to the privies beyond. Most servants were not yet up, and any of the noble folk would use their chamberpots rather than venture out so early. But Liath could see perfectly well in the morning gloom, and she wanted a moment of freedom. She relieved herself and started back, but when the gates loomed before her out of the trailing mist, she was seized with such horror that she could not move except to sink down to her knees. The ground was bitter cold; wet soaked up through the fabric of her leggings.
They did not see her, but she saw them: concealed from the sight of any in the courtyard within, Hugh paused in the lee of the gate to meet Princess Theophanu. The princess was hesitant, drawn but reluctant, as a half wild but starving creature shies forward, then away, then forward again to sniff at food laid out by alien hands, suspicious of a trap but desperate to slake its hunger.
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246