Prince of Dogs (Page 193)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
“And with Lord Wichman gone now,” continued Mistress Gisela while her pretty niece stood behind her and listened to this rant with the calm face of a woman who has learned to survive by being pliant, “who will protect us against the Eika?”
“I should think,” said Rosvita, “that with two armies sent against the Eika and with Margrave Judith and Duchess Rotrudis likely to arrive at any day now from the southeast, you need not fear the incursions of the Eika, good mistress.”
But the householder only wailed and clutched at her niece’s arm. “Ai, Lord! But the count and his force are days ahead of you, Sister! It takes four days to ride to Gent with the main road so neglected and dangerous. By now the Eika could have slaughtered them all and be eating their bones as their evening’s feast!”
“Then it is one feast you will not have to provide,” said the niece tartly, twisting her arm out of her aunt’s grip.
Sister Amabilia and Brother Fortunatus, hovering at Rosvita’s back, both made sudden piglike noises and Rosvita turned to see them covering their mouths with the sleeves of their robes. Fortunatus began to cough. Amabilia snorted unsuccessfully in an attempt to stop laughing and then, luckily, young Brother Constantine came forward to remonstrate with the young woman for making a joke out of what was no joking matter.
“I beg you, Brother,” interposed Rosvita swiftly, “let us soothe the fears of good Mistress Gisela. We need only a simple supper, I should think, since the good mistress is no noble chatelaine of a large estate to lay a fine table—”
But this was too much for the householder. Goaded into action by this assault on her dignity and wealth, she turned on her niece and ordered fifty cattle slaughtered at once, as well as one hundred chickens and …
Rosvita and her clerics beat a hasty retreat to the table within the hall set aside for their use.
“It sounds as if she means to kill every chicken in the holding,” said Sister Amabilia. “I wonder if there will be any left for the poor souls who bide here.”
“There will be no poor souls left at all,” retorted Brother Fortunatus, “if King Henry does not drive the Eika out of Gent.”
Rosvita left them to their squabbling and walked outside.
“You are serious today, Lord Villam,” she said, noting his frown.
He merely shrugged. “It is hard for a man, even one as old as I, to watch as a battle approaches while knowing he cannot fight in it—and has no son to send out in his place.”
“True enough.” She did not glance at his missing arm, lost in the battle of Kassel, but surely he did not regret the loss of the arm as much as he did the loss of his son, Berthold, all those months ago—more than a year!—in the hills above the monastery at Hersfeld. Then she followed his gaze and could not contain a gasp. “Surely she doesn’t mean to ride into battle so soon after giving birth?”
Under an awning Princess Sapientia sat in a camp chair, attended by Father Hugh, her favorites, her Eagle, and the servants and wet nurse who took care of baby Hippolyte. A vigorous child, the infant was even now wailing heartily as an armorer measured a stiff coat of leather against Sapientia’s frame, stouter now after her pregnancy.
“It has been almost two months since the birth,” said Villam.
“Almost two months!” Rosvita shook dust off the hem of her robes and resettled them. “I do not like it, I admit, although she has gained remarkably in strength.” Since Sapientia had almost nothing to do with the infant, she had adjusted quickly to her new state: that of uncrowned heir.
Villam nodded. “It isn’t enough, truly, that she has proved her worthiness for the throne by right of fertility. She must still show she has the ability to command and to lead, and this is as good a test as any.”
“And easy to hand.” Rosvita smiled wryly.
It was true: Henry had neither crowned nor anointed Sapientia, but she was seen everywhere with him, she rode beside him on their progress, sat beside him at feast and at council, and was given leave to speak when it came time to exhort the ladies and lords of Wendar to spare troops for the assault on Gent. The infant, who was pleasant to look upon as well as strong, was noted and remarked on everywhere they went, and Sapientia kept it by her at all times—except at night—as if to remind everyone of her accomplishment… and of her new position as heir by that same right of fertility.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246