In the Ruins (Page 103)
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
As soon as she spoke the words, she knew them ill said. The abbess stiffened and turned deliberately away from her.
“I am not accustomed to being spoken to in this manner, Sanglant,” said Mother Scholastica. “Especially not by one who was excommunicated. I have heard tales of this woman. She is infamous for seducing and discarding men.”
“So you believe,” said Sanglant. “I know otherwise.”
“Even your father was not immune.”
“My father was betrayed by his second wife, a pretty woman of impeccable noble lineage.”
“Will your fate run likewise, Nephew?”
He laughed curtly. “Liathano has already made her choice, and I had no say in it. I will not beg her to stay, nor can I prevent her from leaving.”
“Because I love him.”
“Love is trifling compared to obligation, faith, and duty. Passion waxes and wanes like the moon of which we have spoken. It is more fragile than a petal torn from a rose. You may even believe that your motives spring from disinterested love, but you have not answered my question. What do you want?”
Liath had no answer.
2
“I pray you, Sanglant, forgive me. I haven’t the patience for court life.”
“No,” he agreed.
Even in Gent he hadn’t slept alone but rather with a pack of dogs as his attendants.
She coughed, bent slightly to scratch her thigh. He glanced at her. She had stripped down to a light linen shift so worn it was translucent. A lamp hung from the crossbeam of the tent, and by its flame he admired how the fabric curved and layered around breast and thigh and hip.
“No,” he repeated. “When you were an Eagle, you had no power and had to endure what was cast before you. Now, you have defeated Anne and her Sleepers. Nothing keeps you here except the memory of Blessing—and your love for me. Otherwise, I have nothing you want, as my aunt suspects.”
“Does she?”
“Perhaps not. She is the third child, after Henry and Rotrudis. She was placed in the convent early and invested as abbess by the time she was fourteen. Obligation and duty are the milk she has drunk all her life. She must believe you seek power or advancement. She may not be able to believe otherwise.”
“What do you believe?”
She smiled, so sweetly that he laughed, although the sight of her pained him now that he was so close to bearing the full weight of the burden his father had thrust on him.
“With Da, I learned to run from place to place. Fugitives only want never to be caught. They never think beyond their next escape route. I set myself against Anne, and I defeated her—if what we have seen these past months can be called a triumph. What is left to me? I have outrun those who sought to capture me. I have lost my daughter.”
“As have Liutgard and Burchard lost theirs.” He sighed. “And I will become regnant, as my father wished. Will you leave me? It is true you haven’t the patience for court life.”
From this angle he could see, also, the hill on which the fortress and convent of Quedlinhame stood, ancient seat of his great great grandmother’s inheritance. Lucienna of Attomar had brought lands and wealth to the first Henry, together with allies enough to assure him of support when he reached for and took the throne of Wendar. Without Lucienna and her kin, the first Henry would not have become regnant. In honor of that connection, the old fortress had been turned into the most favored and wealthiest monastery in the land, shepherded always by a girl born into the royal line. Like young Richardis, his aunt, who had renamed herself Scholastica when she entered the church as a youthful abbess three decades ago. She was accustomed to wielding power, and to passing judgment. Henry had trusted her. But she did not trust Sanglant or his half-human wife.
A torch shone on the distant wall, marking the gate. Otherwise, it was dark. As usual, clouds obscured the sky. He let the canvas fall and turned to look at his wife. She remained outwardly as calm as a pool undisturbed by wind or debris. Like the stars, she was veiled. But he no longer believed she was hiding anything from him. All artifice and concealment had been burned away, first in her journey into the aether and then, finally, in the cataclysm itself.
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233