In the Ruins (Page 135)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“I saw no reason to sacrifice myself when I could serve God better by surviving. Did Anne know that she and all the others would die? That the weaving would extract its own cost? Did Sister Meriam know she was doomed? Did all of them die?”
By the way Elene lowered her eyes and sagged against Berthold, Antonia guessed she was about to lie. “I could not see into the weaving. I only know …” She wept.
Berthold shot Antonia an indignant glance. “Is this necessary?” He looked so much like his father that Antonia had a momentary sense of dislocation, as if she had been thrown by means of a spell back to the days of her youth. But she had to press on.
“What do you know, Lady Elene?”
“Something terrible happened. I don’t know who fought the spell, but it broke down in the north, and then something terrible happened. White fire, and a river of burning rock. My grandmother was …” Her lips twisted as she struggled not to sob out loud. “She was gone, engulfed utterly in a blast of light. Later, a wind flattened our camp. Our servants were killed, smothered in sand. There came … a creature that dug out of the sands.” She covered her eyes with a hand. “A huge lion, but it had wings, and the face of a woman. It was going to kill me. Wolfhere came, and we escaped.”
“The ancient messengers of God.” A fire of excitement burned in Antonia’s heart. The rush of heady discovery made her giddy. “The oldest stories come to life! Is this true, that you have seen such things? One of the lion queens, the holy messengers of God?”
“What did Wolfhere do that allowed you to escape their just wrath?”
Elene grimaced and wiped her cheeks as she calmed herself. “Ask him. I fainted from loss of blood.”
“Can you mean they struck, and yet you survived?”
“Do you not believe me?”
Elene pulled her tunic up to display a length of bare thigh, supple and comely. Berthold flushed bright red and looked away, but Antonia saw the whitened scars from three cruel cuts that had torn the flesh and healed cleanly. A cat might leave such a mark, if it were very, very large.
She left them, but it was difficult to concentrate on the discrete rungs of the ladder with her thoughts in a tumult. What power did Wolfhere have? He seemed the least powerful of Anne’s cabal, the one who wandered in the world to give reports back to the others because it was the only thing he could do. Yet he and Antonia were apparently the only ones who had survived out of Anne’s cabal. There might be others of Anne’s schola who had received some training in the arts of sorcery, but it was likely they had perished in Darre or cowered in fear in some hiding place. Without a strong leader, they were no more than boats set adrift without oars or rudder.
On the lower floor, Heribert still stood by the window. By all appearances he hadn’t moved at all since she had gone upstairs. His glance touched her, then flicked away.
His disinterest infuriated her. She struck with the only weapon she had. “If Prince Sanglant loved you, he would not have abandoned you.”
That caught his attention. He regarded her first with puzzlement, then with faint comprehension. “That’s what the other one said. If he loved me, he would not have abandoned me.” He tried out the words, considering the concept. It was not like Heribert to be so slow. “Where did he go? I look and look, but I cannot find him.”
“North, so it is said! Back to Wendar in search of the one he loves more than you. He never loved you.”
His ponderous maundering annoyed her. She had done so much for him, and this was how she was repaid. She continued down to the guardroom, eager to depart the North Tower now that she had so much to think about. How far did Elene’s sorcerous abilities extend? Impossible to know.
“Be sure that none of those here leave the tower until I give further orders,” she said to the sergeant. “Not even Lord Berthold. I know he is a favorite among you for his amiability, but he must remain confined to the tower for the time being.”
“Yes, Holy Mother. But there are certain chores and tasks that my men don’t wish to be involved in. Who is to do those?”
“The servant girl can continue to run errands for you in such matters. She will not attempt to escape. Where has the old man been placed?”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233