In the Ruins (Page 87)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“Where are the others?” Ivar asked.
“Most of them will remain behind to join the force that hunts for us. They’ll join us later. A dozen men wait for you past the ferry. Here is Captain Ulric.”
The captain emerged from the river gate, spoke tersely and in a low voice with the pair of guards who had let them all through, and stepped back to allow Baldwin to pass through. Baldwin paused with a hand half raised in the air, as if touching something he had not seen for years. He turned, searching, and found Ivar.
“They say I’m to ride south, so that she’ll follow me and not suspect what’s happening. Is that right?”
“That’s right, Baldwin. That’s the plan. She’ll follow the light that shines brightest to her.”
Baldwin reached into his sleeve and withdrew a rolled parchment bound with leather. “Here it is. A letter calling for the biscop’s release and stating that as long as she departs Varre and never returns she is free to go, otherwise her life is forfeit. I thought it was most believable done that way. She’s not merciful.”
Baldwin slipped the ring onto his own finger, held Ivar’s gaze a moment longer, and turned to the captain. “I’m ready.”
“Erkanwulf will guide you,” said the captain.
The pair moved away into the night, although the taper’s light was visible for an interminable interval as they made their way up the strand.
The parchment Ivar held paralyzed him. That quickly, Baldwin was gone, torn from him again. And anyway, he was so unaccustomed to succeeding that it seemed impossible he just had.
“I’ll ride with you to the ferry,” said the captain. “Sergeant Hugo will accompany you to Queen’s Grave. The rest of us will meet you as soon as we can on the road to Kassel. Go then. Go with God. May She watch over you.”
May She watch over you.
In Autun, at any rate, belief in the Redemption had triumphed, and he had to wonder: was it Lady Tallia’s example, or Baldwin’s, that had won the most converts?
4
WITH his hair concealed under a dirty coif and a boiled leather helmet on his head, Ivar stood among the dozen soldiers who acted as his cover and watched as Sergeant Hugo delivered the false order to Captain Tammus.
“Being sent into exile?” demanded the scarred captain after the deacon who presided over the camp’s chapel read the missive out loud.
“Easier to kill them.” Tammus had a way of squinting that made his scars twist and pucker. He was an evil-looking man, with a vile temper to match, but he wasn’t stupid. Ivar was careful to keep his head lowered. Tammus might remember his face. There had been only three young men interred in Queen’s Grave, and his “death” had been so very public and unexpected and dramatic. His hands felt clammy. Despite the chill, he was sweating.
“No orders about killing,” said Hugo without expression. “We’re to escort them to the border with Fesse and let them go on their own. That’s all I know.”
Tammus grunted. He took the parchment from the deacon and sniffed at the seal, then licked it, spat, and handed it back to the woman.
“It is genuine,” said the deacon, sure of her ground but hesitant as she eyed him fearfully. She had, Ivar saw, a fading bruise on her right cheek. “The seal is that of the duchess, which she keeps on her person. The calligraphy is in an exceptionally fine hand. I recognize it from other letters she has sent this past year.”
He wiped his nose with the back of his hand as he surveyed the dozen men-at-arms waiting beside horses, two carts, and a dozen donkeys and mules. They had tracked down Captain Tammus easily enough in the camp that lay outside the palisade. His was the largest house, two whole rooms, and the only one whose walls were freshly whitewashed. The camp looked unkempt and half deserted. Mud slopped the pathways. Ivar heard no clucking of chickens, although the guardsmen had once held a significant flock, taxed out of the nearby villages. Bored and surly-looking soldiers had gathered, but there were only a dozen of them, of whom half scratched at rashes blistering their faces and two limped. They looked to be no match for Hugo’s troop, who were healthier and had, in addition, a strength of purpose that lent iron to their resolve.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233