In the Ruins (Page 94)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
He shook his head, bewildered by her comment. The captain’s daughter had come as close as she dared to stare at Baldwin, but her father drew her back with a look that might scar.
“Truth rises with the phoenix,” said Constance.
He blushed. “Oh. That. It’s true I made up words to pass the time, and set them to a melody I liked to sing. It was an easy way to help folk remember the phoenix.”
“Then it’s true, for surely you have a form most like to the angels.” She bowed her head.
Baldwin looked up at Ivar and mouthed the words, “What’s true?”
Ivar could only shrug.
She raised a hand and by this means brought silence to the assembly crowded around to hear. “A great evil has fallen upon us. Famine, sickness, war, and dissension plague us. God is angry, yet She has not forsaken us as we have feared. Many here have heard the stories of God’s grace.”
“Truth rises with the phoenix!” cried a woman from the back, and other voices echoed her.
“Do not fear the days to come,” said the biscop as folk around her knelt. “Her glory has come down to us out of the heavens and casts its brilliance over the Earth. If we will only believe, then we will be safe. God will answer us in our time of trouble, grant our every desire, fulfill our every plan. She sends us help from her sanctuary.” She raised Baldwin to his feet as he smiled pliantly with that look of beautiful incomprehension that in Quedlinhame had so charmed his praeceptors. “A holy one walks among us.”
Behind Ivar, Hathumod burst into tears.
5
“YOUR Excellency! I pray you, forgive us for disturbing you. Come quickly, Your Excellency!”
The servant’s voice was shrill with a panic that roused Antonia out of a restful sleep. She grunted and slapped a hand over her eyes to shut out the flicker of lamplight as the clumsy servant leaned over her and the sting of oily smoke made her cough.
“Your Excellency!”
“I have woken.”
The fool woman remained poised there, as stupid as a cow. “Come quickly.”
In the adjoining room, little Berengaria began to wail as Mathilda’s shrieks filled the air. The servant groaned and fled, leaving Antonia to rise in her shift and grope her way through the dark room to the opened door that led from one chamber into the other. There was, mercifully, lamplight, and a trio of servants hastily shoving a heavy table out of the way.
“Your Highness, if you will only sit down—”
“Shan’t! You’re trying to kill me! Just like Mama and Papa! They’re never coming! You did it! You did it!”
She swung wildly, battering her attendants. They skittered back to circle as nervously as a pack of dogs waiting to have a stone thrown at them.
One of the double doors leading out into the courtyard creaked open and Captain Falco slipped in. He was dressed, armed, and alert. He slept athwart the doors on the pavement outside, but despite his constant faithful presence and the quiet surroundings in Novomo where they had bided many weeks now, Mathilda still suffered from night terrors.
“I hate you! I hate you!” she shouted, but it was not clear whom she hated, or what she feared.
“Your Highness,” ventured Captain Falco.
“Go away! Go! Go!” She stamped her feet over and over, drumming them on the floor, and flailed with her arms as she screamed and screamed. It was as if she was possessed by a demon.
“Your Highness!” said Antonia sternly.
A nursemaid had caught up Berengaria, who could not cry for long before starting to cough, and bent her efforts to soothing the little one.
“Take her into my chamber,” said Antonia. “Get her away from her sister! You should have done it at once, when you saw the fit coming on.”
The nursemaid whimpered, and started for the other door, but Mathilda leaped forward and grabbed at her shift.
“No! You shan’t steal her away! She’s mine!”
Berengaria set up a wail that at once broke into racking coughs, and the child was wheezing and gasping for breath as Mathilda began to jump up and down shrieking with each leap, completely out of control.
“Captain Falco! You must restrain her!”
He hesitated. He hated to do it. He knew the princess fought him, and despised him, although he had never done one thing to harm her. Indeed, his softness had done the most damage, no doubt. A stern hand must control a hysterical child.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233