In the Ruins (Page 22)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“Evidently your daughter more than mine, Zuangua,” said Eldest Uncle with a wheezy laugh. “Quick to temper, slow to wisdom. Both impatient. So I named her, remembering you.”
Instead of answering, Zuangua rose and stared north, a gaze that swept the horizon. Now Liath saw the resemblance to his twin brother, to his niece, and to Sanglant. The lineaments of his face had the same curve and structure. She felt the warmth of a mild, woken desire, seeing him as an attractive man. Until he looked straight at her. His expression shifted, the tightening of lips, the merest wrinkling of the nose, but she felt his scorn, she knew that he recognized her interest and rejected it. Rejected her.
His sneer scalded. She wasn’t used to indifference from men. She hadn’t desired or sought their interest, truly, but she had become used to it. Even King Henry, the most powerful man she had ever met, had succumbed.
So I am repaid for my vanity, she thought, and was cheered enough to smile coldly back at him.
He turned away to address his brother. “We will return, all of us who were caught beyond the White Road when the spell was woven. We who were once shadows are made flesh again. We want revenge for what we suffered. We will return day by day, more coming each day until we are like the floodwaters rising. Once we are all come home, we will make an army and destroy humankind. Our old enemy.”
“We are stronger than I thought!” murmured his niece. “Already more have joined the march than survived in exile!”
“It is not the right path,” said Eldest Uncle.
“So you have always claimed, but see what they did to us.” Zuangua gestured toward the barren wilderness. “This is what humankind made—a wasteland. You are old. Our people are diminished. Kansi said so herself, and if these rags are the best you have to wear, then I see it is true. The humans are many, but they are weak and the cataclysm has hurt them.” He touched the stained cloth that bound his shoulder. “Their king gave this wound to me, but I killed him. He is dead and your grandson risen in his place.”
Risen in his place.
Liath took a step back. The others did not notice, too intent on Zuangua’s speech.
“He seeks an alliance. We did act in concert when his need was great, but now we must consider him a danger. We cannot trust humankind.”
“We trusted them in the old days.”
“A few. The others always fought us, and will do so again. They will never trust us.”
“They won’t,” said Kansi. “They hate us. They fear us.”
“Do you speak such words even of your son?” Eldest Uncle asked.
“None of us know him. Better to learn what we can, scout the ground, before we act precipitously.”
“Better to act before we are dead!” retorted Zuangua. “So your daughter has advised me.”
“So.” Eldest Uncle sighed and shut his eyes a moment. “The first arrow has pierced deepest. You will believe her, despite what anyone else has to say.”
Liath had backed up four steps by now, one slow sweep at a time so as not to attract attention.
“Look!” cried Falcon Mask from up on the wall. “Is that an eagle?”
On the White Road, a hundred warriors raised their bows and each nocked an arrow.
“Let her go.” Eldest Uncle caught Liath’s gaze and lifted his chin in a gesture uncannily like that of his daughter. The message was unspoken: Now!
She bolted. Kansi leaped after her and got hold of the mantle’s hem, but as Liath strained and Kansi tugged, Eldest Uncle shut his eyes and muttered words beneath his breath. The binding cord fell away and the mantle slipped off her shoulders into the Impatient One’s clutching grip. Kansi stumbled as the tension was released. Liath ran.
“She is most dangerous of all—” cried Kansi.
Other voices called after her.
“That scrawny, filthy creature is a danger to us?”
“Not only a sorcerer, but … walked the spheres—”
“Let her go, Zuangua! I ask this of you, by the bond we shared in our mother’s womb.”
She stumbled over the White Road and tripped and banged her shin as she slipped over bare ground covered with ash and loose stone. The ground seemed to undulate of its own accord under her feet. Sharp edges sliced through her soles. Where her blood spattered on rock, it hissed, and the surface skin of rock gave way, cracking and steaming, as she leaped for a flat boulder whose surface remained solid. She smelled the sting of sorcery, a spell trying to slow and trap her: Ashioi magic, that manipulated the heart of things.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233