In the Ruins (Page 98)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“Who are you?” she demanded, planting fists on hips as she jutted out her chin. She looked to be about twelve or thirteen years of age, which was manifestly impossible, but her behavior suggested that of a much younger child. “You’re dirty!”
The empress looked down on the child, not kindly. “I am the one who holds you hostage.”
“You do not!”
The barbarian archer twitched and slid a hand toward his quiver.
“Put it down, Odei,” said young Villam. “Best to see what they want before we get ourselves killed in a hopeless fight.”
The man glanced at Princess Blessing, then nodded. He served the girl, but obeyed the youth, who already possessed his father’s calm habit of command. Yet hadn’t this boy died years ago? She had a vague memory of a tale told of Villam’s youngest son vanishing beneath a stone crown. And hadn’t Sanglant’s and Liath’s baby been born only five years past? This could not be the same infant she remembered.
There was one among the prisoners who could answer her questions. One who watched without expression as the other six looked, each according to her nature, alarmed, angry, rebellious, puzzled, thoughtful, or scared.
“Now we have something Henry’s bastard son wants,” said Adelheid. “If you will, Lavinia, lock them away, but do not neglect them. These are a fine treasure. This will serve us well.”
“Yes, Your Majesty. Captain, place guards in the North Tower and install them there.”
“Yes, my lady. At once.”
“Will you ransom us?” asked the youth boldly.
“If it serves my purpose,” replied Adelheid, looking him over. She nodded. “You must be Helmut Villam’s son. The resemblance is remarkable. Are you one of his by-blows? I understood he had no legitimate sons still living.”
The lad smiled, reminding Antonia even more of Villam, who had known how to use his charm to advantage. “That mystery must remain unanswered.” His pause was not quite insolent, not quite proud. “Your Majesty.”
She laughed, amused by him, liking his face and his manners, although he was still a youth and she long since a woman. Still, the gap in years was not that great. Stranger matches had happened. “Take them. I’ll have that bath, Lavinia, with thanks.”
“Go,” said Lavinia to her captain.
“I don’t want to go to the tower! I want to go to—”
“You deserted me,” Antonia said, keeping her voice low so others would not hear. Long had it festered. Until this moment, she hadn’t realized how angry he had made her. “You disobeyed me! I never gave you permission to leave me.”
“I remember you,” said Heribert in a voice not his own. “He never liked you.”
“What do I care if he liked me or not! He is a bastard, no better than a dog! It is your desertion of the one to whom you owe allegiance that offends God.”
“I acted because of what was in my heart. I loved him, but he is lost to me and I can love no other.”
She slapped him.
His face, so finely bred and once so familiar, seemed that of a stranger as he carefully drew his sleeve out of her grasp and turned to the guards. “I would follow them I know,” he said with his back to her as if she were no better than a servant. No one to whom he owed fealty. No one who mattered one whit to him.
She fell, and fell, into the Pit, into a fit of coughing furious sickening rage, but he was already beyond her and she would not make a scene with servants walking past and Captain Falco watching beside the door with rebuking curiosity.
“Are you well, Your Excellency? I pray you are not ill.”
Falco did not so pray. He distrusted her. Few could love the righteous. They envied and hated them instead.
But her son. Her own son, for whom she had sacrificed so much!
Heribert would be punished, of course. Did it not state in the Holy Verses that children were commanded to respect and honor their mothers and fathers, or else be stoned to death?
Yet Heribert was weak. She knew that because she had raised him to be weak and compliant. It was the bastard, the false one, the enemy—Prince Sanglant—who had corrupted him.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233