In the Ruins (Page 97)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
Perhaps she had underestimated Adelheid. Anger and suffering had honed her into a fitting weapon.
“Many will seek God’s guidance,” Antonia agreed.
“It’s true I still have an army, if Lady Lavinia can feed and house us. There are other allies who will be desperate for guidance—as you say—in this time of trouble. Frightened people seek a strong leader.” She touched each gem fixed to the seven points on the massive crown: gleaming pearl, lapis lazuli, pale sapphire, carnelian, ruby, emerald, and last of all banded orange-brown sardonyx, which represented God’s hierarchy on Earth: God, noble, commoner.
“My lady!” The first steward reappeared at the door. Veralia was stout and brisk, a good captain of the hall. “The guards have brought the new prisoners, as you instructed. They are armed, but have offered no resistance, so Captain Oswalo deemed it best not to provoke a fight. They are heavily guarded.”
Adelheid stepped forward. “What have you found, Lavinia?”
“A small band of Wendish folk, so I am told. I have already given instructions that any Wendish refugees are to be brought to me. We know not what jewels we may find among them. Veralia?”
“They were arrested by our soldiers yesterday, on the road that leads down out of the north.”
“Wendish refugees should be fleeing to the north,” said Adelheid.
“Captain Oswalo wondered at first if they might be spies, but—well—you will see, my lady. Your Majesty. There is a young Wendish lord and his attendant, a cleric, a servingwoman, two barbarians, and a girl who claims to be the descendant of Emperor Taillefer.”
Indeed, a piercing, immature voice was suddenly audible to every soul in the chamber, driven in from outside by powerful lungs and delivered in Wendish.
“I said I don’t want to come here! I said it. Why does no one listen to me?”
“Perhaps because your voice is too loud,” remarked a second voice, that of a youth. Its timbre caused Antonia’s heart to race; she flushed, heat speeding to her skin.
“It has to be loud if no one can hear me!”
“I’m not a brat. I’m not! We need to keep going south, to Darre. I have to find my father, you know that. He’s supposed to be in Darre, so that’s where we’re going. If we’d fought them to begin with, we wouldn’t be prisoners now!”
“That’s right. Because we’d all be dead. They outnumber us three to one.”
“That never stopped my father! Did it, Heribert? Did it?”
The sound of that name made her dizzy. She thought she might collapse, but she forced herself to totter forward in the wake of Lavinia and Adelheid as they sallied out the door, their curiosity piqued by the childish outburst. Adelheid began to laugh, almost sobbing.
“How came this prize to me?” she asked Lady Lavinia.
“Do you know these folk?” Lavinia asked.
Antonia caught herself on the door’s frame as she stared past Adelheid’s shoulder.
“I know the one who is most important to me,” said Adelheid.
Even Antonia, who had only seen her as an infant, recognized Sanglant’s daughter in the lanky, furious girl straining to break free of a stolid young servant woman who held her by the shoulders. Whether the girl meant to kick the youth who stood with arms crossed in front of her, alternately making irritated faces at her and measuring his captors, or whether she meant to throw herself onto Lavinia’s guards like a wild lion cub, Antonia could not tell. The servingwoman had a queer cast of skin but looked otherwise normal. There were, indeed, two barbarians, one man and one woman with dark complexions, slanted eyes, and outlandish tunics fashioned out of stiffened cloth nothing like woven wool. The woman wore an elaborate headdress. The man carried a quiver and a strung bow and seemed only to be biding his time, waiting for a signal. There was a youthful servingman as well, a callow lordling of a kind she recognized from her days as biscop in Mainni, some minor noble’s youngest son sent off to serve a higher born man.
She recognized the youth who was arguing with the princess. He had his father’s look about him; no one could mistake him for another man’s son.
But what bent her back and made her sag against the frame was the seventh in their party, dressed in well-worn cleric’s robes. A careful observer might remark on a certain resemblance between the noble youth and the once elegant cleric, but few bothered to look closely in a place where they had no expectation of reward.
The princess broke free of her servant and marched right up to Adelheid.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233