In the Ruins (Page 186)
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
The captain started, and around him his men muttered. Slowly, the war band moved toward Alain as toward a trap they must spring.
“I am alone except for one witness, hidden in the trees,” continued Alain, “and farther back two hounds guarding a criminal who consorted with bandits.”
“A likely story,” said the captain. “How do you know my name? Are you one of the biscop’s men?”
“I am not.”
“To what lord or lady do you owe allegiance?”
“I serve God, Captain Tammus. Whom do you serve, God or the Enemy?”
They murmured angrily at that, like bees stirred up by smoke, and one rash fellow actually rode out ahead of the front rank brandishing his sword.
“Fall back!” snapped the captain.
“What do you want?” asked the captain. “I’ve no patience. We’re close to our quarry and you’re in our way.”
Alain was close enough to see Tammus’ eye flare as he reacted to a bold stare. The captain had but one hand. The other arm ended in a stump at the wrist, seared by fire.
“To pass, you must kill me, keeper.”
One among the guard sniggered.
“Hush! Why do you call me that? How do you know my name?”
“You kept the guivre for Lady Sabella. I saw you feed a living man to it, once. That’s how you kept it alive. I think you might have called yourself by a different name, then.”
Tammus’ gaze flickered, losing touch with Alain’s as he traced the reaction of his men. Soldiers looked one at the other; hands fluttered as in sign language; a murmuring passed back through the ranks.
“Hush!” said the keeper. “I am Lady Sabella’s servant. I do as she bids me. You are in my way. We’ll ride right over you. You have no weapon.”
Alain caught his gaze again and held it. He challenged him as a hound might, with a stare from which one must back down and the other emerge triumphant.
“With your own hand you must kill me,” he said, “or with your own voice you must command one of your men to slay me because you refuse to spill my blood with your own weapon. Either way, your hands are stained.”
“I am the lady’s servant,” growled Tammus. “I do as she bids me.” He could not now look away without losing face, not with every man among his company watching him.
Alain said nothing, only kept his gaze locked on the captain’s. He remembered the night he had stumbled upon the guivre’s cage, how it had been shrouded in canvas to conceal the monster within. He recalled the slack body of the drugged man who woke up too late to the fate that would consume him. He knew in his heart and in his limbs the touch of the guivre’s gaze, which struck like the sword of God, for he had felt it that night. So did the creatures of God teach humankind what they needed to know.
“I’ve killed lots of men and in worse ways than cutting a man down on the road,” muttered Tammus hoarsely.
“I know,” said Alain, remembering that great eye and its power. “For I am the one who aided Brother Agius in killing that poor beast at Kassel. With a sword I killed it, and Lady Sabella’s army was routed. Do you think you can kill me?”
Tammus lost his nerve. He froze. Every man there felt it, heard it, saw it, knew it with the same instinct hounds have for weakness. It took only that one breath for the advantage to shift, for the battle to be lost.
Alain did not move. It was they who fled back the way they had come.
4
“YOUR Grace.”
Alain knelt in the spot indicated by Captain Ulric.
“I don’t know how he did it!” Erkanwulf was saying off to one side. Because of his mounting exasperation, his voice carried. “He just looked at them. They turned tail and ran. That was before I saw those monstrous black hounds!”
“I know who you are, or who you once were.” Biscop Constance had aged horribly. Lines marked her face as deeply, in their own way, as Tammus’ scars had disfigured him, and she favored her right side over the left as though it was agony to shift her left hip at all. But her gaze was calm and her voice was mild. “Beyond what I witnessed myself, and what I learned when I ruled Arconia, I have heard just these last few moments such tales as make my head spin. You are a count’s bastard son. A count yourself. A cheat and a liar and thief. A whore’s son. A faithful Lion who died in the east in battle. You are, it appears, a man who commands the loyalty of fierce beasts. Who can turn back a war band on a forest lane with his gaze alone.”
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233