In the Ruins (Page 136)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“In the dungeon, Holy Mother.”
“Make sure he is chained, so he has no chance of escape. He is dangerous, although he may appear inoffensive and weak.”
“Yes, Holy Mother.”
As a mark of favor, she allowed him to kiss her ring.
Her attendants escorted her through Novomo’s gardens and open corridors to her audience chamber. The day’s supplicants had been waiting, crowded outside the chamber. Inside, Antonia stood with arms outstretched as her servants arrayed her in the holy vestments. She settled in the high-backed chair with the Holy Lance of St. Perpetua laid on a table, on cloth, beside her. The golden cup was filled with wine and placed on an embroidered tablecloth draped over a table behind her. A dozen scribes sat at a table to her right, prepared to record the petitions, the litigants, and her decisions.
Clerics opened the doors. The petitioners crept forward on their knees and one by one pleaded, begged, and made excuses.
“I pray you, Holy Mother, I have in my possession this letter granting me the benefice of St. Asklepia in Noria, but without an escort of twenty armed men I cannot risk the journey south along the coast. Without my presence, there is no accounting for the riot and ruin that may afflict the land. I cannot pay taxes into your treasury if I am not there to supervise. Pray delegate soldiers for this task….”
“Lord Atto has set his own bastard son as abbot over our monastery, Holy Mother, and this scoundrel keeps three concubines in his chamber and a pack of dogs in the chapel. We pray you, let our good Brother Sylvester be raised to become Father over the cloister of St. Justinian. Have this evil man turned out as he deserves….”
“I pray you, Holy Mother, every last stand of ripe grain was burned and all our vineyards destroyed last autumn. I have no stores and the people in my parish are starving….”
“Our biscop died last autumn, Holy Mother. We pray you, appoint a worthy successor….”
Every day except Ladysday she heard such cases, or ones so similar that without the record of the clerks she might have gotten confused when a competing group of brothers from the same monastery of St. Justinian arrived to press a claim for the very bastard son whom they said had been slandered by evil men and who was in truth a most pious and learned shepherd who would be happy to offer a generous donation to the papal treasury to prove his worth. Folk would shirk their tithe, and then turn around and beg her to take various foundlings and wastrels into foundations she controlled, but she knew it was only an attempt to fob off extra mouths onto others more willing to feed them. Still, she did not turn away the unwanted. They could always be put to work, and they would be grateful to be alive. The cleverest among them could be trained to act as servants in her growing schola, the least could clean out stables and sweep streets, and the queen always had need of the wicked to toil in the mines. The strong would survive; the rest would smother under the weight of their sins.
For now, she and Adelheid had to rule carefully to gain that measure of authority which would allow them to expand their sphere of influence. That Darre had fallen confused the multitude. Daily, refugees staggered in from the south with tales that scalded a man’s ears—rapine, devastation, looting, buildings torn apart down to the last foundation stone by desperate folk seeking to rebuild elsewhere, pirates along the shore, robbers along the road, and children dying with flies crawling over their eyes and mouths. It was necessary to act ruthlessly to establish preeminence against the many forces rumbling and boiling throughout the stricken Aostan lands. She had no authority save that of God, but of course the authority conferred on her by God’s will was higher than all others.
Every day, therefore, when the last of the petitioners had been heard, when all were gathered in the hall to gain her blessing before setting out on their journeys back to their own lands, when Queen Adelheid arrived from her own audience chamber to share a final benediction and prayer, a statement was read out. Antonia had compiled it herself from such writings as had been rescued from the skopal palace in Darre and from her own understanding of necessity and truth. The assembly would hear, and they would carry news of it back to their homes.
The skopos can be judged by no one;
The Dariyan church has never erred and never will err until the end of time;
The Dariyan church was founded by the blessed Daisan alone;
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233