In the Ruins (Page 143)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
Gent’s biscop, Suplicia, came up beside them, shaking her head in wonderment. “Griffins! It is a sign of God’s favor.”
A woman broke free of the gathering crowd and climbed the steps to kneel before Biscop Suplicia.
“I pray you, Your Grace, let me speak. I am an honest and loyal merchant in this town.”
“I know who you are, Mistress Weaver,” said the biscop kindly. “You are bold to throw yourself forward at such a solemn time. Remember, this is the king.”
Robes and crown were a fine thing because they allowed him to remain silent and keep his distance, shielded by the aura of majesty.
She looked at him but only nodded. What had once passed between them had left nothing more than a fleeting memory in her expression. She had moved on. Indeed, she looked indignant as she bent her head humbly and spoke before the church women.
“I pray you, Holy Mother. Your Grace. Your Majesty. Many among us have wondered this day why a woman who has served God so well must kneel outside this holy place as a penitent. I speak of this woman, the Eagle. Know this, there are many here who were themselves saved or who have children or cousins or kinfolk who were saved because St. Kristine of the Knives chose to appear before that one. The blessed saint chose that woman to lead the children of Gent to a place of safekeeping. Why is she dishonored and humbled in this way?”
“Nay, it is true, although I did not witness the event myself,” said Biscop Suplicia. “It is a story told throughout the city by those who survived the Eika. If this is that same Eagle, then there must be many here who will be willing to speak. If you allow it, Your Majesty.”
“I see the strategy unfold,” said Mother Scholastica, glancing at her nephew and again at Liath, who had not moved since the departure of the griffins. “You knew this would happen.”
“I hoped it would,” he replied.
The handsome Suzanne kept her gaze lowered, but she heard him. “Many will speak if they are allowed, Your Majesty,” she said without looking at him. “Your Holiness, I beg you.” She lifted her right hand. A dozen worthy and prosperous-looking people ventured forward from the crowd and knelt on the steps below her.
“I am called Gerhard, of the tanners, Your Holiness. I know of fourteen young people whose lives were saved by this woman.”
“I am called Gisela, of Steleshame, Your Holiness. I witness that many took refuge in my steading who were saved by the intervention of the saint through this woman.”
So they went on, a solemn procession of sober-minded responsible folk who, by the work of their hands, had caused Gent to prosper in the years after the Eika invasion. The most noble abbess and biscops and church folk heard them out. As they spoke, one by one, others, more humble, crept forward from the crowd to place flowers and wreaths at Liath’s feet before scuttling away as though they feared lightning might strike. They spoke softly to her, but he could hear them because his hearing was as keen as a dog’s.
“Do you remember me?” they would whisper.
“This is my brother. He and I—we remember you, Eagle.”
“God praise you, Eagle.”
“I followed you out through the crypt. Lady save you, Eagle.”
It was this crowd, more than that of the prosperous merchants and artisans, that attracted Sanglant’s notice, a tide of common laborers and craftsmen, most of them very young. Fully half of them wore at their necks crudely fashioned necklaces from which hung two charms: the Circle of Unity and a flowering bird. He knew the symbol. He had seen representations of it elsewhere, carved in similar manner.
3
IT was late. The feast had ground on for hours, pleasantly enough. The beggars had eaten a most noble portion. Bread had been passed out to the multitudes waiting outside the mayor’s palace. Sanglant retired after the singing, but he could not sleep and so pulled on his tunic, laced up his sandals, and slipped back into the great hall with Hathui and Fulk padding at his heels.
Dogs slept in the rushes. Beggars snored beneath trestle tables. What else stank in the hall he did not care to identify. It would be swept out at dawn in preparation for tomorrow’s second feast.
“Where do you mean to go, Your Majesty?”
He threw his cloak over his shoulders.
Hathui did not ask again after he did not reply, but a look was exchanged between her and the captain. Four soldiers appeared, two bearing lamps, and followed him as he went outside. As always, the sky was dark. No moon or stars shone down on them. The light of the lanterns rippled over the courtyard as he walked to the palace gates, once shattered and now rebuilt. Gent would always haunt him. He had suffered too much here. Like the buildings, he had scars, but he had prospered nevertheless.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233