In the Ruins (Page 80)
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“Hush.”
They hurried across a broader avenue and stood in the narrow alley waiting for a score of mounted soldiers wearing the stallion of Wayland to pass before they scurried through the sludge to a narrow path between two-storied wood houses. The walls tilted awkwardly, shadowing their path, and the shadows made it almost as dim as twilight as they sidestepped refuse left lying in the cracked mud. Because it was cold, it did not stink, but it would, when spring brought warm weather.
“I’ll never get used to cities,” muttered Ivar.
“It’s not so bad,” said Erkanwulf. “A man’s freer here, where he can get rid of his past. And safer too, inside walls.”
“Only if those who are guarding you are trustworthy.”
The side street debouched into a square at whose center stood a post where men could be tied for whipping. Beyond that lay the barracks; Ivar recognized them from his brief visit to Autun two years back. It was getting dark in truth. An aura of red lined the western sky, what he could discern of it beyond buildings and in the shadow of the clouds. Erkanwulf’s cloaked figure skulking at the barracks door, and vanishing inside, was rather like that of the shades they’d encountered in the forest that awful night last autumn. Ivar shuddered and wrapped his cloak more tightly around his torso as the chill of night crept into his bones. He’d been cold for a long time, and when he stood still he felt it most of all.
No one moved in the deserted square. Now and again dogs barked. Wheels squeaked as a wagon passed down a distant street. Someone coughed, and a moment later a man came out of a house, stopped to look at Ivar, and strode away past the barracks, soon lost as night concealed his tracks. With so many people crammed all into one small space, surely there should be more noise, like the pastures and fields and compound of his father’s estate which had always been busy with coming and going except in the worst winter and spring storms.
He shivered and stamped his feet. They had agreed that if Erkanwulf was gone too long, then Ivar would retreat back to the cottage in the woods, but just as he was beginning to get really anxious the side door to the barracks cracked open and a figure slipped out and hurried across to him. Ivar groped for his short sword and began to draw it, but relaxed as Erkanwulf trotted up, breath steaming.
“Come on! Captain’s here, off duty, and willing to hear us out. Hurry!”
Ivar’s eyes watered, but he forced himself to look at the captain instead, trying desperately to ignore the trickle of moist juices. He was so hungry.
“I didn’t expect to see you again, Brother Ivar,” said the captain, although his tone wasn’t unfriendly. He meant what he said.
“With your help, Captain, we were able to reach Princess Theophanu.”
“So Erkanwulf led me to understand. What news?”
“The Wendish king, the first Henry, was duke of Saony before he became king.” Ulric pushed the chicken away but paused with a hand on the wooden platter as he caught the desperation of Ivar’s gaze. “You two look hungry.”
He shoved the carcass toward them, then engaged his sergeants in conversation while the two young men stripped every last scrap of meat and fat from the bones. Ale was brought, and the cup refilled after they had drained it. That, and the warmth and smoky draft from the lamps, made Ivar so tired that he forgot his rehearsed arguments.
“Do you mean to support Biscop Constance, or not?” he demanded. “If you do, I have a plan that may allow us to free her. If not, then I pray you will let me go my way without hindering me, and let Erkanwulf remain here with no punishment. He’s been a loyal soldier.”
“Oh, I know it,” said Ulric without looking at Erkanwulf, but Erkanwulf grinned at hearing those words and his shoulders lifted as he self-consciously rubbed the dirty stubble of a beard grown along his jaw. “But if you free Biscop Constance, what then? She has no loyal soldiers and no treasury. She is in no wise different than her niece in Saony. Better she remain safe in Queen’s Grave. If she escapes, Lady Sabella will hunt her down and this time kill her.”
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233