In the Ruins (Page 140)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
Three servants and two guards appeared, looking anxious.
“Go on,” said Sanglant, and they looked at his expression and scurried away.
“Perhaps you have to force women to get them in bed with you, Wichman, and perhaps you mind not that they hate and fear you for it, or perhaps you even enjoy it, but I won’t tolerate it.”
“What will you do to me, Your Majesty?” he said with a sneer. “What can you do?”
Sanglant wiped a bit of blood from his lip. It would swell later. “Marry you to Bertha of Austra.”
“She’s dead! Your wife lost her!”
“She may not be dead. If she lives, she’ll find her way back to Wendar. What would you think of that?”
“You don’t scare me, Cousin. I’ll take the puling maiden that’s Bertha’s little sister. I hear she’s comely enough. And Westfall in the bargain. Or make me duke of Saony. That will make my sisters croak and bark! Too late for that, isn’t it! You gave Saony to your sister like a bone to a bitch, for she’ll never have the throne. What’s left for me, eh? I found me a tight sheath for my sword, as my consolation, so leave me be, you damned prick!”
He was wild, and aroused, no better than a dog that has scented a bitch in heat. Impossible to reason with.
“Do not touch this woman again.” Sanglant stood, and he braced himself as Wichman rose, brushed off his clothing, and laughed.
“Saving her for yourself? She’s handsome enough, if not as bright a jewel as your soulless wife.”
Sanglant punched him hard, and Wichman went down again, and this time rose afterward with more caution, rubbing his chin.
“I’m not angry, Wichman. Nothing you say about my wife can harm her, but it’s necessary for you to understand that on my progress you must curb your tongue.”
“I meant to curb my tongue in this warm creature’s lips. Why are you so stingy?” He took a half step toward Sanglant, but thought better of it. “Kings ought to be generous, not close-fisted, hoarding all the gold for themselves.” He walked away.
“My lord,” she said from the darkness where she hid. “Your Majesty. I thank you.”
He knew who it was. He’d known all along. “Have you any boon to ask of me, Frederun?” he asked her.
“Nothing you can grant me, Your Majesty.” She moved forward enough that he could see her shadowed face and the curve of her breasts and hip beneath her linen gown but not so close that he could touch her without taking a step toward her to claim her. “What I most desire I can never have.”
“Have you any need of a dowry to make your way? For a marriage, perhaps? To be released from your service in the palace?”
“I need nothing, Your Majesty. Only to be left in peace. I like my service here well enough and the company of the other women who are my companions. It is only men who trouble me.” A tremor afflicted her voice, and he knew he was partly the cause of it but that she could never say so.
“Are you content?”
She did not answer, but he heard her begin to weep.
“If there is anything, apply to one of my stewards.”
Her voice was hoarse and barely audible. “Yes, Your Majesty.”
Weary, he returned to his chamber, where Hathui had kept them waiting, just as he’d ordered.
“Is all well, Your Majesty?” she asked him as he entered. She had a way of squinting as she examined his face that made him feel quite naked, not in body but in soul.
“Only reflecting on my sins. Let us go to the chapel for the morning service. Then we’ll make ready.”
She nodded. It was impossible to know how much anyone had heard, but he understood well enough that there was little secrecy and less privacy on the king’s progress. He had known that all his life. This was the first time it chafed him.
2
ON the first day of the new year, 736, King Sanglant of Wendar and Varre, son of Henry, approached the cathedral on horseback with his magnificent entourage behind him, each one splendid and terrible in rich robes and gold or silver coronets, depending on their rank. Behind them rode the twoscore soldiers out of his personal guard who had survived the cataclysm in Aosta as well as another score newly brought into his service. Down the widest avenue in Gent they rode four abreast. There was just room on either side for folk to press back against buildings, to stare and call out and sing praises and weep as he rode past. When they came into the square, he saw that the entire expanse was filled with a multitude, the people who lived in Gent and those who had walked a day or even three days to the city in order to witness the anointing and crowning of the new king and to receive the bread that would be distributed in the wake of the ceremony.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233