In the Ruins (Page 75)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
For a long time Hanna was silenced by the force of Sorgatani’s tale. At last, she spoke.
“Why did you stay here in this country?”
“I stayed to find you, Hanna. I waited at my teacher’s side long enough while you suffered under the Quman beast’s whip. I would not allow it to happen again. I knew you were alive. When we found the holy women and their companions, we marked the trail of those who had taken you. So, here we are. What do we do now?”
Hanna let it go, at last, and sagged forward. Sorgatani caught her, and she lay her head against the Kerayit woman’s silk-clad shoulder and rested there most comfortably. “I want to go home,” she whispered. “But what will you do now?”
“I will go where my luck leads me, of course.” She whistled sharply, a sound that made Hanna cover her right ear, which was nearest to Sorgatani’s lips.
The door slid open. Breschius appeared, his figure limned by the fading light behind him.
“Let Lady Bertha know that tomorrow we turn our path north. We will cross the mountains and travel west to Wendar.”
He vanished as he closed the door.
After a pause, Sorgatani asked: “What will we find in Wendar? What manner of place is it?”
“It will be as strange to you as this wagon is to me,” she said, half laughing, half crying, and completely exhausted, too tired, indeed, to stand and seek out a place to rest. “As for what we will find there, I don’t know. I think the world has changed utterly. I have seen such destruction that at first it made no sense to me. A vast city flattened as with a giant’s hand. Refugees on the roads, many of them starving. Clouds of dust everywhere. How much worse may it be elsewhere? What if there is worse yet to come? I must seek out the regnant of Wendar, whoever that is now, and give my report. That I must do first. Afterward—”
“Afterward” was too vast a landscape to survey.
THE PHOENIX
1
THE estate Ivar and Erkanwulf rode into looked very different from Ivar’s father’s manor and compound. It had no significant palisade, only a set of corrals to keep livestock in and predators from the forest out, and there was a wooden tower set on a hillock just off the road to serve as a refuge in times of trouble. An enclosure surrounded a score of fruit trees. Several withered gardens lay in winter’s sleep, protected by fences to keep out rabbits and other vermin. Four boys came running from the distant trees, each one holding a crude bow. Dogs barked. A barefoot child seated in the branches of one of the fruit trees stared at them but said no word. A trio of men loitering beside an empty byre greeted them with nods.
In Heart’s Rest the village had grown up around a commons, and in addition lay a morning’s walk from Count Hart’s isolated manor. Here, in Varre, houses straggled along the road like disorderly soldiers. Fields stretched out in stripes behind them until they were overtaken by woods. A tiny church had been built where the path they rode crossed with a broad wagon track. The house of worship was ringed by a cemetery, itself disturbed by a dozen recently dug graves. Wattle-and-daub huts with roofs low to the ground lay scattered hither and yon, but Erkanwulf led them to the grandest house in the village, a two-storied stone house standing under the shadow of the three-storied wooden tower.
“Who lives here?” Ivar asked, admiring this massive stone structure and the single story addition built out behind it. There were also three sheds and a dozen leafless fruit trees.
Before they reached the stone house, the church bell rang twice. Ivar looked back to see that two of the men who had greeted them beside the byre had vanished.
“She’s chatelaine for the steward here, my lord,” Erkanwulf added. “It was the steward who asked Captain Ulric to take me into the militia. They’re cousins twice removed on their mother’s side.”
It was cold, and even though it was near midday, the light had the faded glamour of late afternoon. They hadn’t seen the sun for weeks, not since many days before the night of the great storm and their rescue by the villagers who lived deep within the Bretwald.
A woman came out of the farthest shed. Her hair was covered by a blue scarf and her hands were full of uncombed wool. “Erkanwulf!” She turned and fled back into the shed. As though her cry had woken the village, a stream of folk emerged from every hovel and out of sheds and fields to converge on the stone house.
It was a prosperous village. Ivar held his mount on a tight rein, preferring not to dismount in case there was trouble. He counted fully twoscore folk ranging in age from toddling babies to one old crone who supported her hobbling steps on a walking stick. There were older men, and lads, but no young men at all, not one.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233