In the Ruins (Page 43)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“She was at Gent, too,” said Martin. “She was the one what saved us, those of us who escaped.”
“I know who you mean!” said Erkanwulf from his seat on the bench. “We rode with her, Captain Ulric’s band out of Autun, that is. She was riding with Count Lavastine’s army, but she was a King’s Eagle, after all. I’d wager it was the same one.”
Ivar sat down, clenching his hands. He shut his eyes, and at once they fussed around him and Martin’s wife, called Flora, brought him ale to drink to clear his head.
“I will never be free of her.” He hadn’t meant to say it out loud. He laughed, seeing them stare at him. Erkanwulf looked skeptical. Martin looked puzzled. Flora’s mouth had turned up softly, and her gaze was gentle, as though she had guessed it all. She touched her young husband on the shoulder, and he started, glanced at her, and reading something in her expression—words weren’t the only marks that could be read!—he rolled up the diploma and stashed it away in the chest beneath the community’s other precious possessions.
“You said you’d give us your blessing, Lord Ivar,” he said. “Will you do so?”
“I’ll do so.”
“Stand before the hearth fire with clasped hands,” he said to Martin and Flora. He’d never witnessed a commoner’s wedding. Rarely did a deacon officiate in any case, since the law of bed and board made a marriage. He dredged for scraps of verse, God’s blessings for fecundity, the wedding of church and humankind as bride and groom, the necessity of holding fast to faith.
“For healthful seasons, for the abundance of the fruits of the earth, and for peaceful times, let us pray. Have mercy upon us, now and ever, and unto ages of ages.”
Flora wept. Martin sobbed. Their son skipped around them in glee while the baby waved its chubby arms. Balt and his daughter broke out a flute and a fiddle, and the others took the table down and cleared a space for dancing. Erkanwulf tested his healing ankle by spinning Uta round and round, and he came back, laughing, to sit and rest and grimace.
“Don’t be so grim,” he said to Ivar. “Standing there with your arms crossed and a frown like my grandmam’s! Heh! She never smiled one day in her long life! My da used to say that a spell had been put on her when she was a young sprite that she’d drop dead if she was ever happy, so there you are. She was the oldest person I ever saw till the day she dropped dead.”
The story teased a grin out of him. “Was she smiling?”
“Erkanwulf! How can you speak so disrespectfully of the dead?”
“She was a mean old bitch. That’s just how it was. No one was sorry to see her go except the dog.”
Like me. But he shook himself. It was, a lie he told himself, and he didn’t know why. He had told himself that lie for years, ever after Hanna had chosen to go with Liath over him. But he had seen how false the lie was the day Sigfrid, Ermanrich, and Hathumod had cried to see him risk his life for Biscop Constance. He had seen how false it was the day Baldwin had given up his freedom for the rest of them. He had seen how false it was the day Baldwin wept, believing him dead. Maybe Hanna, and Liath, had scorned him, but there were others who needed him. Who were waiting for him.
He grabbed Erkanwulf’s shoulder. “As soon as the road’s clear enough that the horse isn’t at risk, we’ll go.”
“If you wish,” agreed Erkanwulf. “You’ve got a strange look on your face. Has an imp gotten into you?”
“Time for what?”
“Time for Captain Ulric and all the men loyal to him to choose whether to act, or to give way. Princess Theophanu can’t help us. It’s up to us to free Biscop Constance. There’s only one way to do it.”
3
A burning wind struck with such ferocity that every tent in camp was laid flat. A hail of stinging ash passed over them where they huddled under whatever shelter they could find. After all this, after the rumbling and groaning of earth faded, the terrible glare of lightning gave way to a sickly gleam that Hanna at long last identified as dawn. She crawled out from under the wagon into the cloudy light of a new day in which everything had changed. She had taken shelter with Aurea, Teuda, and poor, addled Petra with her perpetually vacant expression.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233