In the Ruins (Page 48)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“We are well set for a hike in the woods,” said Fortunatus, attempting levity although there wasn’t much to be had.
Rosvita smiled gratefully at him. They had a single spoon, which they passed around between them to eat out of the kettle. “We have provisions, and freedom. It is more than we had before.”
“Best be grateful for each least blessing God grant us,” agreed Mother Obligatia. She was so tiny and so frail that the power of her voice always amazed Rosvita. She was actually sitting up for the first time in many days, as if the terrible night had strengthened her.
Her words awoke someone else. Sapientia had let the spoon pass by without acknowledging that it, or anything, existed. She had walked in a trance, pressed along by the constant attentions of Sister Petra, whose entire being was focused on her helpless charge. The glow of the fire painted shadows on the princess’ face, making of her a mask whose expression could not be fathomed because it was so empty. But the mask spoke.
“A prince without a retinue is no prince,” she repeated.
Rosvita knelt beside her. “We are your retinue, Your Highness.”
After a long silence, Sapientia turned her head and looked straight at the cleric, although Rosvita at first wasn’t sure the princess knew who she was. Behind her, Jerome slurped at the spoon.
“You love my father, Sister Rosvita,” Sapientia said.
“I love him and serve him, Your Highness.”
“Do you love me, Sister?”
“Nay, child, not in the same way. I have known your father for a very long time. He has my heart, but you have my loyalty. I will not abandon you.”
Sapientia slammed fists into the ground and again, and again. “Not like all the others! My father! Bayan! Sanglant! The Pechanek mothers! Geza! Every one of them deserted me!” The storm broke over her. She sobbed in great heaves, trembling all over. Petra stroked her shoulders, murmuring words that made no sense, and after a while the princess calmed.
Wind crackled through limbs. Among the trees a branch snapped and crashed down to the ground. Otherwise it was so quiet. Too quiet. They had seen no birds all day. No telltale rustling marked the comings and goings of the little nocturnal creatures who ought to be scuttling about their nightly rounds.
“Your Highness. Did you see Hanna? The Eagle who was with us?”
Sapientia did not raise her head. Her voice was hoarse and ugly. “She’s dead.”
“Ai, God,” Rosvita whispered. “You saw her dead? You saw her body?”
Sapientia refused to answer, only stared at the ground.
“What will we do?” they asked, one by one, all but Mother Obligatia.
“I should never have let her go off alone!”
“Nay, Sister,” said Mother Obligatia, scolding her. “The Eagle did what she had to do. That was her duty. She knew it was dangerous.”
Guilt burned. Rosvita thought of Hanna as one of her charges, now that they had traveled so far together. She could not find any ease in her heart by prating about duty. She rose and paced around the fire, examining each one who had followed her so far: Mother Obligatia with her ancient sorrows and dangerous past; the abbess’ three stout attendants in the persons of Diocletia, Hilaria, and the lay sister Teuda; poor Petra, now cooing and stroking the unresponsive Princess Sapientia; Rosvita’s faithful servant Aurea, with her strong arm and steady head; that gaggle of young clerics who admired her far too well, timid Gerwita, stubborn Heriburg, clever Ruoda, and the two young men, Jerome and Jehan, still youths in so many ways. Last of all, she met the gaze of the one who was her secret strength: Brother Fortunatus. He nodded at her. He would never waver.
“We rest as well as we can, for we will need our strength. It seemed to me that the light was better in the east, but that way lies Arethousa. Unless tomorrow brings an unexpected change, we must try our luck to the northwest. We must try to reach Wendar. God help us.”
God help me, she thought, as they made ready to rest on the cold ground, arranging cloaks and canvas and blankets over themselves, a jumble of treasures they had salvaged out of the camp. They had provisions to last for perhaps five days. God help me, I pray you. I do not want to lose another one.
Out in the forest, a twig snapped. All of them looked up, startled and anxious. They waited, but no further noise beyond that of the wind rattling in the boughs disturbed the evening silence.
“What if there are bandits, Sister Rosvita?” asked Gerwita. Her voice was so soft it almost vanished under the sound of the wind. “We have no weapons to defend ourselves. We can’t use those spears.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233