In the Ruins (Page 213)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
General Lord Alexandros lifted two fingers, and the third man opened a jeweled box and displayed its contents to Antonia.
On a bed of finest gray silk lay the complete bones of a hand, fastened with gold wire.
“A song, to entertain,” he said in Dariyan, indicating the cunning songbird with a gesture of his hand. His accent was coarse, but Antonia expected no fine words out of a lying Arethousan. “Pearls, of beauty and richness. For the Holy Mother of your people,” he finished, pointing at the skeletal hand, “a precious relic.”
“A relic?” Antonia examined the bones. They had no shine to them, nothing to indicate their special holiness. “Any man may sell a finger bone and say it is the relic of a holy saint.”
He shrugged, and it angered Antonia to see that her comment amused him. “So I am thinking. Perhaps it is only the bone of a cow herder. But it come from the most holy sanctuary of the Patriarch of the True Church. This is the hand of the St. Johanna the Messenger, a holy discipla of the blessed Daisan. Still, if you think it a fake, I will take it away.”
Adelheid’s eyes widened. She still held the pearls, but her gaze fixed on the hand. “A precious relic, indeed!” she breathed. “How came you to have it, General? Why bring it to us?”
“Your Majesty,” he said. “Holy Mother. I have no fine words. I am only a soldier. I speak with plain words, if you please.”
Antonia began to reply, knowing him impertinent and proud, but Adelheid forestalled her. The young empress was of that type of woman who is susceptible to the appearance of physical strength in a man, thinking that strong arms are preferable to strong faith and a righteous heart.
“Go on, General. I am listening.”
When he met Antonia’s gaze, it was clear he knew she did not approve of him. He judged her, as a man sizes up his opponent before opening battle, and made his attack.
“I ride a long road to come to Aosta. Many bad things I see. There is wasteland, a land of smoking rock. There is drought, dry land, sickness. There is empty land, all the people run away. There is starving. Above, we see no birds but one time a great beast which has brightness like gold. We are attacked three times by beasts, these who have the form of men but the faces of animals. They are wearing armor which I see in the ancient paintings in the halls of Arethousa. The Cursed Ones are returned to Earth. Now they stalk us.”
“This we suffer together.” He nodded.
“What do you want?” demanded Antonia. “You are a heretic, apostate, an Arethousan who lies as easily as breathes and who, like the fox, will steal eggs from a mother’s nest to feed your own kits.”
Adelheid’s hands clenched on the pearls as she rounded on Antonia. “I pray you! Holy Mother, let him speak. I sent envoys to inquire about an alliance. I did not expect the lord general himself to answer my call,”
“What lordship has he?” Antonia inquired sweetly. “Your proud lineage is known to all, Your Majesty. I am a daughter of the royal house of Karrone. What is he?”
He flexed his arms a little. By the breadth and thickness of his hands, one could read his lineage: a man of the sword, grown with the sword, risen by the sword, a general who had fought his entire life. “I married a noble wife,” he said. “Born into the house of Theophanes Dasenia. She is cousin of the last emperor. Also, she is cousin two times removed to the Princess Sophia who marries your King Henry in early days. A clever, industrious woman, proud, a giver of alms. Noble in all ways.”
“Dead, now.” He was pale. Adelheid, too, had lost her color, and yet in all ways her looks had changed utterly since the general had entered the hall. His interest made her seem younger.
He looked at the empress, but what he saw Antonia could not read in his expression. “Arethousa is fallen, Your Majesty. The city is destroyed. Its people are exiles, those who live. Many more are dead. Even the great church is ruins.”
Adelheid nodded, as if this did not surprise her. Why should it? She had seen Darre.
“What of the young emperor, General Lord Alexandros?” Antonia asked. “Does Lord Niko live?”
He nodded, but his gaze remained fixed on the queen as on the spear of his enemy, which might pierce him at any unguarded moment. “The emperor lives under the skirt of his aunt, Lady Eudokia. She and I were allies once.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233