In the Ruins (Page 141)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
The steps rose before him. He halted his horse at their foot and handed the reins to Wichman, who as his cousin had the right to the office of king’s groom and insisted on taking his place at Sanglant’s right hand. Sibold eased forward along the side. He would hold Fest during the actual ceremony.
Sanglant dismounted. How strange to set his foot on these cold stairs where he had died—only of course he could not die. Here Adela and Sturm had fallen. Here the last of his faithful, bold Dragons had met their deaths. Up by the doors the brave Eagle, Manfred, had been cut down. This much he owed them: that where they had died he could honor them by his own triumph, if there was honor in surviving when all those around him perished.
He ought to have died, too, but he had no power over the geas laid on him at birth.
A crowd of beggars knelt on the first few steps; they would feast at a special table tonight. Above them waited the great princes of the realm in their finest clothing, his peers, who had acquiesced to his elevation because there was no one stronger and more fit to reign after Henry. He noted them: Theophanu and Ekkehard, Duchess Liutgard, Rotrudis’ sullen daughters, the powerful margraves, and a handful of important counts and nobles. Beside them stood an intimidation of biscops, abbesses, abbots, presbyters, and noble clerics. All these would witness.
Liath knelt with head bowed. Her golden-dark hair, uncovered and unbound, spilled gloriously down to her rump. It curled wildly, dampened by an earlier misting rain that had ceased at midday. She had, apparently, brushed ashes over it, although only a few traces remained. Bouquets of flowers—violets, white heal-all, late primroses, and an abundance of starry woodruff—lay at her bare feet, gifts from unknown hands. There were even two wreaths woven of pale green bracken. No one looked at her, but everyone knew she was there. He moved sideways and, without speaking to her, picked up one of the frail bouquets of woodruff and carried it with him the rest of the way up the steps. Behind, the crowd quieted.
Mother Scholastica came forward to meet him and, together with the most noble biscops, escorted him into the cathedral.
In the years since the defeat of Bloodheart, Gent had prospered. The stone cathedral had survived better than many of the wooden buildings. All the broken windows had been repaired and the interior restored, repainted, and refurnished with holy vessels on the Hearth. Only the stone pillars still bore the scars of the Eika occupation. Stone angels lacked a wing; gargoyles leered out of a single eye; beakless eagles flew silently. He paused in front of the altar beside the chain fixed into the stone with an iron spike. Here, in this spot, he had been chained. As the company gathered about him, he stared at those heavy links, but they no longer had power to disturb him. He placed the fragile bouquet on the chain to remind him of Count Lavastine, who had freed him from his prison, and the nameless Eika prince who had let them go without a fight.
Mother Scholastica produced from her sleeve an ivory comb studded with gold and gems. With this, she combed out his newly cut hair. The biscop of Gent brought forward a vial of holy oil. His aunt anointed him with a touch: on the right ear, from forehead to left ear, and on the crown of his head. The oil’s scent swamped him. The humble oil of olives had been liberally mixed with frankincense and myrrh to produce a profound aroma.
“May Our Lord and Lady crown you with the crown of glory,” his aunt intoned, “may They anoint you with the oil of Their favor.”
Theophanu and Ekkehard draped a cloak trimmed with ermine over his shoulders. The dragon of Saony, the eagle of Fesse, and the lion of Avaria graced its expanse, embroidered in gold thread. This cloak had been worn by the first Henry and put aside into storage by Arnulf when he took Varre’s royal family into his own house. It still reeked of cloves, having been stored with great care for all these years. Henry’s royal cloak had vanished in the south.
She gave into his hands Henry’s battered and scarred scepter. “Receive this staff of virtue. May you rule wisely and well. Crown him, God, with justice, glory, honor, and strong deeds.”
As a wind sweeps across a forest as with a voice, a murmur greeted this pronouncement. Out of the assembly, all the way back by the doors, a man’s voice rose.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233