In the Ruins (Page 91)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“Are you afraid of Baldwin?”
He shrugged off the question by turning it. “We would all be dead without his sacrifice.”
“Yes,” agreed Sigfrid calmly, “but he was only following the example of the blessed Daisan, was he not? Not every person is given the blessing of sacrifice, Ivar. We have reason to hope that he will escape and reunite with us, do we not? God has rewarded Baldwin for thinking of others before himself.”
“Is that meant as a rebuke to me?”
“Only if you hear it that way.” Sigfrid chuckled. “I missed you, Ivar. No one else frets in quite the way you do.”
The words cut through the knot that had for many days been stuck in his throat. Before he knew it, he was weeping, tears streaming down his cheeks as he struggled not to sob out loud and wake Ermanrich and the two soldiers who were crowded into the tent with them and sleeping soundly.
“I fear I lost something, but I don’t know what it is. That I’ll only recognize it when it’s too late.”
“Two days,” said Sergeant Hugo. It was agreed they dared wait so long in the clearing before moving east again through the forest. The first day passed quietly enough. Constance rested, yet was never alone. By turns, and as if by accident, each soldier approached her and spoke privately to her as a man might to his deacon when he had a trouble to confess. Some spoke at length, others more briefly.
Hunters returned with two wasted and sickly deer, which they ate anyway because their food stores were so low, and a grouse, whose meat was shared among the monastics. The nuns gathered morels and blewits, and Hathumod found an old stand of couch grass in a nearby clearing and dug up the now-bitter roots. With these victuals they ate well enough, although they had to drink water from a nearby stream and many developed a flux.
Sergeant Hugo and his soldiers went through all their tack, greasing and repairing it. They carved arrows out of stout shoots in case they ran out of metal-tipped ones. The nuns scoured the woods for anything edible that might be dried or boiled for carrying.
The second day Ivar spent most of his time with Constance recounting again and again the story of his travels with Erkanwulf, repeating details or, on occasion, recalling ones he had forgotten or overlooked. Every utterance made by Theophanu, Rotrudis’ children, or their courtiers had to be reexamined. Had he been Liath, he would have recalled every word he had heard, but he was not Liath. He was the flawed vessel, and he worried that he had forgotten something important.
“No, but there was one scaffolding. That would have been on the western wall, I think. I remember the light shining on it as we rode out. No one was working there.”
“Within the hall, was there any new work being done? Any repairs? Were the walls freshly whitewashed?”
A whistle shrilled from the woods, down along the trail where the string of sentries ran out farthest.
Sergeant Hugo jumped to his feet. Soldiers grabbed spears, swords, and bows. A bird’s trill rang out, and several among them whooped and clapped.
Captain Ulric rode at the head of his troop, his usually pleasant features creased with anxiety and a certain grim relief at seeing them. The rest of his men spread out so as not to overwhelm the clearing. Soon there were almost threescore folk gathered around the ancient chapel: Hugo’s dozen, the fifteen monastics, and about thirty men at arms, all mounted, with the captain. It was strange, though, since Ivar had thought that the captain commanded almost a century of men.
“That you have done this much was beyond my expectation, Captain. I know all among you have kinfolk. A few have wives and children of your own. What will become of them? My half sister Sabella is known to wreak her revenge on the helpless when she cannot find those who angered her.”
“This we knew, Your Grace. It is why we waited so long to act.”
“Why act now?” she asked him, but glanced at Ivar as the words faded and Ulric did not immediately reply. “Brother Ivar convinced you?”
“He gave me the means, but it was not his argument that convinced me. In truth—” He paused to grin at Ivar with a look that seemed half apologetic. “—there have been other portents and omens. Dissatisfactions and fears.”
“Stories of grace,” she said, “as I have been hearing these two days.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233