In the Ruins (Page 73)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
Her hair was tangled and she had no comb, but it was cleaner than it had been before. Her stomach growled, and she willed away a flash of dizziness as the wind shifted to spill the fat smell of meat past them.
“Leave your old clothing,” he said. “I’ll see that it is cared for.”
“I thank you.”
She was aware of the camp as a scene unfolding beyond her reach. When they reached the wagon, she mounted the steps and touched the latch tentatively.
“Go on,” said Breschius gently. “Don’t set your foot on the threshold.”
She slid open the door and stepped over the threshold, ducking so as not to hit her head. The Kerayit were either much shorter than Wendish folk, or they disdained to waste space simply to accommodate height.
She stumbled as she entered the interior, assaulted by its disproportion. The inside was larger than it had any right to be. She felt dizzy, but the fit passed as she pushed the door closed behind her and straightened up into a spacious, circular chamber richly furnished and eerily quiet. It had a round, felt roof, although definitely the wagon had conveyed no such thing on the outside. A central pole pierced the smoke hole, and the heavens, seen through that hole, shone with a silvery sheen shot through with flashes of light that might be distant lightning or sparks from a nearby fire.
“This is where I live, Hanna. Be welcome here.”
Sorgatani stepped out from the shadows. She was as beautiful as Hanna remembered from her dreams, if features molded so differently from those known in Wendish lands could be called beautiful. Hanna thought they could. She had not forgotten Bulkezu.
Sorgatani’s black hair was braided and pinned up against her head, and she wore as a crown a net of delicate golden chains that fell past her shoulders to brush her robe of golden silk. The simple beauty of that fabric put the gaudy embroidery of Hanna’s tunic to shame, and she had a sudden uncomfortable insight that what had seemed a rich garment to her inexperienced gaze might not be one in truth when compared to the fineness of Sorgatani’s garb.
Hanna advanced cautiously to the central pole. There Sorgatani met her and extended both hands, palms up and open. She did not touch her. She kept a hand’s breadth of distance between them, air that felt alive to Hanna’s skin, as if it had the same breath and soul that animated all living things.
“We are met after long apart,” said the Kerayit woman. “My luck has been taken prisoner by others, but now I have reclaimed you.”
“I am not your slave!”
“Forgive me. I do not mean to offend. Yet I must ask—is it true you traveled with Liath? Is she alive? Where did you first meet her?”
“Far east, in the grasslands, we met. I accompanied her because it was thought my sorcery could assist her, but it proved not to be true.” She sighed. “I liked her.”
That sigh, her expression, the slump of her shoulders: all these touched Hanna in a way no other claim could have. Impulsively she grasped Sorgatani’s hands in hers. The other woman’s hands were callused and her grip, like Hanna’s, was strong. “She is my friend, too. If yours as well, then we are sisters, are we not? In friendship, at least.”
Sorgatani’s dark eyes widened, and her mouth opened, but only a gasp came out.
Hanna released her. “I beg pardon.”
“No. None is needed. It is just—I am not accustomed to being touched.”
“It’s true I am lonely, Hanna.” She smiled shyly. “When are you going to bring me my pura?”
“Ai, God! I’m not sure I’m fit for such a duty! There is much I do not know. I am the King’s Eagle, but your luck as well. I do not know what it means. A man cannot serve two masters.”
“You do not serve me! You are my luck, that is all.”
Hanna set a palm to her forehead. “I’m dizzy. Is there any place I may sit down?” She began to move to the broad couch to the left of the door, but Sorgatani steered her to a similar couch set on the right side of the door. “Women don’t sit or sleep on that side. Here.” She seated her on an embroidered cushion, then clapped her hands.
The door slid open and Breschius entered, carrying a tray in one hand which he balanced adroitly with his stump. It contained a fine porcelain cup steaming with an aromatic brew and a bowl of leek-and-venison stew. He placed the tray on the bed and retreated to the opposite side, where he knelt on a layer of rugs.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233