In the Ruins (Page 169)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“Is this another so afflicted?” He raised her hand, smoothed a finger over the three spots of blood, and teased the needle out of her fingers. She was helpless to resist. Only his strong arm held her up.
“Quickly, Brother Petrus!”
A movement, an arm sweeping past her face, and a sweet smelling fragrance wafted into her nostrils. She came alert to see a smoky mist dimming her sight through which she saw all those sleeping and heard an uncanny hush drawn over the palace grounds as though every living creature had been muzzled and shod in wool.
His eyes were so very blue that she thought she should drown in them. “I am taking Princess Blessing. You have now a choice. You may come with me, to attend her, or you may stay behind.”
Her mouth worked, but she got no words out.
He smiled sadly.
Oh, that smile. She might die hoping for another taste of that smile. She had never seen a man as beautiful as he was.
“Anna, Your Grace,” she whispered.
“Anna,” he said, making music of her name. “Carry the princess. We must make haste.”
“If I won’t, Your Grace? If I refuse to go?”
“Then a more faithful servant will carry her,” he said in the most kindly voice imaginable, and it chilled her to hear it, because he did not raise his voice or look angry. He was no Bulkezu, to howl and rage. He did not look like a man who had just cut the throat of a defenseless young woman. “And you will wake later, hoping she is well cared for but never knowing if she will be.”
Weeping, she gathered up Blessing, although the girl had grown enough to weigh heavily in her arms. It took all her courage to look at him again, and all her courage to speak words he might not want to hear. “There are some things we need, Your Grace—”
“There is nothing you shall need that has not already been prepared. We have taken everything from this town that we want. Brother Petrus, let us go swiftly, as you advise.”
So they went, leaving the chamber and the dead girl and her sleeping companions behind. Below, four soldiers waited; they also wore amulets. Lord Jonas and Odei sprawled on the floor among a scattering of dice. Brother Heribert followed like a dog, hesitant, twitchy, but determined.
“Unchain the Eagle,” said Lord Hugh to two of the soldiers. “Make sure there is blood on his hands, and the knife in his possession. Then meet us at the appointed place.”
In the barracks below soldiers slept, draped over benches or snoring on pallets. Two sat on either side of the door, slumped against the stone wall. One had his mouth open, and the way drool trickled out scared her.
Their feet crunched on gravel as they crossed along a wing of the palace, moving swiftly. Guards slept on benches and on paving stones. One had an arm slung somewhat around a pillar as though embracing it. In the courtyard facing the great hall a dozen servants had dropped platters of food and flagons of drink. A pair of dogs had fallen down asleep in the act of filching a fine haunch of beef intended for the queen’s table. From the hall itself, glimpsed through open doors, came only silence. One of the soldiers grabbed a pair of plump roasted chickens and tied them up into a handkerchief which he fastened to his belt. The scent of all that good, warm food made Anna’s stomach grumble, and she hated herself for feeling a hunger that Lady Elene would never again know. Blessing stirred, whimpering, but did not wake.
Five more soldiers waited by the barracks, holding the reins of fourteen horses, four of them laden with packs. Every wakeful creature there wore an amulet around its neck like to the one Anna wore. By the horses, Lord Hugh nodded at Brother Petrus.
“All the rest is done as I commanded?”
“Villam’s son means nothing, although there is, I think, some mystery regarding his disappearance and reappearance. Leave him as he is. Find out his secret, if you can. He may trust you if you befriend him after we are gone.”
Petrus hesitated.
“Go on, Brother. You must not fear to speak freely to me.”
“Why the young lady, Your Grace? She was beautiful. Proud, it’s true, but lovely. It’s like trampling a flower in bloom.”
“Some flowers will be trampled when an army marches to lift a siege, Brother. No one rejoices in destruction, yet at times it is the only way. Her grandmother taught her things she must not be allowed to use. We cannot take the chance. I will do penance for the deed.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233