In the Ruins (Page 63)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
In these distant marchland borderlands, empty wilderness stretched wide, and villages were without exception bounded by log palisades, which protected mostly against wild beasts both animal and human since a true army would make short work of such meager fortifications. This one had not burned, but the gates sat wide and the vanguard had marched in without seeing any living creature except for a pair of crows that fluttered away into the trees, cawing.
“I miss birdsong,” Liath said. “Even in winter, there should be some about.”
Sanglant was out on his evening round of the army. Hathui had gone with him, leaving her with a trio of Eagles who regarded her with wary interest. She did not feel easy with Sanglant’s noble brethren and preferred the company of the messengers.
“Hanna spoke of you,” said the redheaded one called Rufus.
“Hanna! When did you last speak with Hanna?”
“Months ago. More than that, perhaps. A year, or more. She came south with a message from Princess Theophanu. Hathui says that she and Hanna met on the road, in Avaria or Wayland—I’m not sure which—and that Hanna knew the truth of what had happened to the king but she never confided in me or anyone.”
“Why not?”
“She was watchful. That’s all I know. I liked her.”
Liath propped her chin on a cupped fist and frowned at the Eagle. He was a likable, even-tempered young man who reminded her vaguely of Ivar but perhaps only because of his red hair. They looked nothing alike, and he did not have Ivar’s inconvenient and ill-timed passions.
She sighed. Heart’s Rest seemed impossibly distant. That interlude with Hanna and Ivar, innocent friends, could never have happened in a world as blighted as this one. How blind she had been in those days! Hanna’s friendship was true enough, but Hanna had been struggling with her own obstacles, which Liath had blithely ignored. Ivar had never been her friend; she had pretended otherwise because his infatuation with her had made her uncomfortable.
Because he had seemed so callow, compared to Hugh. As much as she had hated Hugh, she had never truly stopped comparing Ivar to him, and found Ivar always wanting although he was honest and true.
“I don’t know if she survived the earthquake,” said Rufus. “That one that collapsed St. Mark’s. I heard a rumor that she and some of the king’s schola crept away during the tumult. I was gone by then. She had been placed in Presbyter Hugh’s retinue, but Duchess Liutgard was unhappy about it. He never allowed Hanna to make her full report to the king—that is, the emperor.”
She questioned him further, but he hadn’t much more to relate although it all emerged in greatest detail, since Eagles honed their ability to memorize and recollect.
“I pray she still lives,” Rufus finished. “She is a good woman.”
“If any can survive this, Hanna can.”
Behind, a commotion signaled the approach of Sanglant and his entourage: the tread of footsteps, the babble of conversation, a chuckle, a muttered wager. It never let up. Tonight he spoke with his cousin, Liutgard, whom he seemed to trust, while that bastard Wichman trailed behind making crude jokes to the Ungrian captain, Istvan, who bore his witticisms stolidly. A bevy of nobles swarmed around; a steward waited at his right hand; soldiers loitered beyond the firelight, never straying far.
He stood straight and held the centermost place among his retinue, with that astonishing ability to know where each of his attendants were without skipping from place to place like an anxious dog seeking a pat on the head. But she could see in his face and bearing that the journey and the obligations thrust upon him were exhausting him. He was strong, but even the strongest must rest.
Soldiers had already pitched the journeying tent in which they slept. Thank the Lord and Lady that it was too small to admit more than two people.
She caught Captain Fulk’s attention, and he nodded at her and chivvied the king toward his pallet, separating him smoothly away from the others. Liath wasn’t sure if Fulk liked her, or even respected her, but on this account, at least, they understood one another.
She took her leave of the Eagles and, as Sanglant’s attendants made ready to sleep, dispersed to their own encampments, or settled in for guard duty, she crawled into the tent and pulled off her boots.
“You must come with me when I tour the army,” he said impatiently. “You must be seen at my side, as my consort. As co-regnant.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233