In the Ruins (Page 74)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“Eat.” Sorgatani busied herself opening and shutting drawers in a tall chest standing beside the couch. At her back rested a saddle set on a wooden tree, decorated with silver ornaments and draped with a fine bridle.
Hanna tried not to wolf down her food, knowing it better to eat slowly to spare her stomach the shock of rich food. The tea eased the cold, as did the cozy warmth in the chamber, which emanated from a brazier. As she ate, she studied the furnishings: an altar containing a golden cup, a mirror, a handbell, and a flask. The couch, more like a boxed-in bed, behind Breschius was covered by a felt blanket displaying bright animals: a golden phoenix, a silver griffin, a red deer. No familiar sights greeted her, as would have been the case in any Wendish hall or house she’d had reason to bide in when she rode her messages for King Henry. In the land of the Kerayit, she was a stranger.
“I saw you in dreams, sometimes,” she said at last, not knowing how to speak to one whose language she ought not to know; not knowing how to interpret the many things she saw that were unfamiliar to her. “I looked for you through fire, but these many days I have not been able to see you, or anyone.”
Sorgatani turned. It was apparent she had been waiting for Hanna to speak, thus showing she was finished eating.
“Your Eagle’s Sight, do you mean?” Sorgatani looked over at Breschius. The net that covered her hair chimed in an echo of his anklets and bracelet. Her earrings swayed, a dozen tiny silver fish swarming on the tide of her movement. “Liath spoke of this gift. She taught me its rudiments.”
“She taught you!”
“So I always understood.”
“Yet who taught them? Have you ever asked yourself that? And why?”
“Why were we taught? So that we might see and speak across distances, and thus communicate with each other and with the regnant. In this way the regnant gains strength.”
“For what purpose? Nay, do not answer that question. All chieftains wish to be strong so they can vanquish those who stand against them. Yet before I learned to see through fire, I learned about the nature of the heavens and the mysteries of the crowns. For all my life I have been able to perceive beyond the veil of the world the gateway which we here in the middle world see as a burning stone. In its flames those with sight can see across long distances, and some can even hear and speak words. The Holy One, whose knowledge is ancient and terrible, can glimpse past and future.”
“So it was when we crossed through the crowns! I saw down many passageways!”
Breschius fetched the tray and went out.
When he was gone, Sorgatani sat down on the bed beside Hanna and leaned closer to her. She smelled of a heavy, attractive musk, stronger than lavender. “But hear me, Hanna. For all my life, the burning stone was like a beacon. Yet when the Ashioi returned, its light faded. I can barely touch it, or sense it, barely see it. It’s as if I have gone blind.”
“Blind?” Sorgatani’s scent distracted Hanna badly. She found it hard to think.
“I think Eagles trained themselves to see through the many gateways of the burning stone, although they did not know what they were doing. It flared so brightly that many could see through its passages.”
“Do you think it was destroyed in the wake of the cataclysm?”
“So we are blind. What do we do now?”
“That is what you and I must decide.”
Hanna winced. “Do you really think Liath survived?” she asked, not wanting to trust to hope.
Sorgatani glanced toward the pura’s bed. A blanket was folded on the chest at the foot of the bed, but no one slept there. “Liath was alive up to the moment of the cataclysm. She was captured by the one called Anne, whom we fought. We would all have been killed, but Lady Bertha—a fine warrior!—broke us out of that camp. Afterward, my brave Kerayit raided their camp under cover of a fog I had raised, but they found no trace of her. So we waited nearby, concealed by my arts, because I felt that she was not dead but only biding her time. So she was. When that night came, when the Crown of Stars crowned the heavens, she brought to life rivers of molten fire out of the deep earth. We fled, because otherwise we would have died as did all of Anne’s tribe. Every one of them. If Liath survived the deluge of fire, I do not know.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233