In the Ruins (Page 93)
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“As we travel, we will discuss what choices we have,” Constance agreed. She paused and turned her head as though seeking something.
The soft light cast its muted glamour over the clearing. Horses grazed at the sparse grass. They were being led in groups to water at the nearby stream, heard as a quiet laughter beneath the constant noise of men walking, talking, hammering a stronger axle into one of the carts, and, here and there, singing.
“I woke at midnight in the deep wood
I woke at midnight when the moon was new
There I saw a kindling fire
A bright fire!
Truth rises with the phoenix.
So spoke the holy one:
Truth rises with the phoenix.”
“What song is this?” Ivar whispered to Sigfrid, who sat cross-legged beside him with his bony hands folded in his lap and his thin face composed and calm.
“I’ve not heard those words before,” said Sigfrid, “but I know the melody well enough.” He hummed along, picking up the refrain at once.
“Truth rises with the phoenix,” echoed Ivar. Wind rippled, bringing a spatter of rain. He wiped his eyes as the mizzle shushed away into the trees. Above the chatter of men and the clatter of branches, he heard the tramp and rumble of an approaching procession.
Naturally, Baldwin rode at the front on a handsome roan mare. His seat was matchless. Even his clerical robes, cut for riding, fell in pleasing folds and layers about his legs and was swept up in back to cover his mount’s flanks. A well-dressed girl of about fourteen rode beside him on a sturdy gelding. She was so dazzled by Baldwin’s attention to her that she did not notice the captain approaching with a frown on his face.
“Louisa! Come at once to pay your respects to the holy biscop.”
Her eyes widened. She startled and touched the linen scarf that mostly covered her dark hair. “Yes, Father. I pray you, Brother Baldwin, excuse me.”
He smiled at her, and she flushed.
“Shameless!” muttered Ivar.
He looked well. He cast his gaze anxiously over the multitude, found what he sought, and smiled so brilliantly at Ivar and Sigfrid that Ivar actually heard murmurs from the followers who with their carts and donkeys and bundles were moving in a sluggish flow into the clearing. Many faces turned to watch the young cleric as he dismounted and pressed through the crowd. Hands reached out to touch his robe, and seemingly unconsciously he brushed his fingers across the foreheads of small children pushed into his path.
Ermanrich whistled under his breath. “You’d think he was a saint the way they treat him.”
“Ivar!” Baldwin surged forward to embrace him, weeping with happiness. “Ai, God! Sigfrid! Ermanrich! Hathumod!” He kissed each of them, tears streaming in a flood of joy.
“You must greet Biscop Constance,” said Ivar, whose temper had sparked with unfathomable annoyance.
“It worked?” Baldwin asked as guilelessly as a child inquires about the ineffable mystery of God. “She is free?”
Biscop Constance approached them, leaning on her staff and assisted by Sister Eligia. “I am free, Brother Baldwin, in no small measure because of the risk you took in Sabella’s court.”
“Baldwin!” Ivar tried to keep his voice to a whisper, but his irritation kept pushing it louder. “It’s not right to make the holy biscop approach you. You should have gone to her first!”
Baldwin dropped to his knees before the biscop. When she extended her hand, he pressed her ring to his lips. His tears wet her hand. Remarkably, she also had tears on her face.
She, too, was blinded by his beauty.
Ivar found himself wiping rain off his face, only it had stopped raining and he had already dried his face once.
“Are you the one?” she asked Baldwin.
“I am Lady Sabella’s seal. I admit to worse things I did. I was her concubine, it’s true, but I’m not proud of my sins, Your Grace.” His face was so open and innocent that it appeared that whatever he had done he had done without malice or forethought.
“We have all done that which displeases God.”
“And God’s mercy has saved us. I have sworn an oath to God, that I will serve Her alone and for the rest of my days, as penance for my sins and in service of Her glory, which has come down to us out of the heavens and casts its brilliance across the Earth.”
Constance examined him closely. “Are you that one I have heard whispers of? The rose among thorns?”
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233