In the Ruins (Page 206)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
It would not be easy.
XVI
A TEMPTING OFFER
1
“ARE you sure he is dead?” asked Adelheid.
“There is no escape from the galla.”
“Are you sure?”
When Antonia thought about Hugh of Austra, her gut burned and her heart hammered, and she had to murmur psalms until she calmed herself. “They are not mortal creatures, as we are. They desire only a return to the pit out of which they sprang. They will pursue those whose names they carry because when that soul is extinguished, the bond that binds them to Earth is broken.”
“The world is a large place!”
“They do not seek as would a human scout. If he walks on Earth, they will find him by other means than the five senses. Had he vanished out of this plane of existence, they would return to me seeking release. Only I, or the death of that soul, can release them. They did not. Thus, he must be dead.”
She and Adelheid walked through the enclosed garden beside the clematis. A few brave flowers budded among the leaves, but none had opened. Like her anger, they remained closed tight, waiting for more auspicious weather.
“What if he has a defense against them?” Adelheid worried at it, as a dog keeps chewing a bone long since shed of all its flecks of tasty fat and flesh. “Prince Sanglant did, with griffin feathers.”
“Prince Sanglant is in the north. He is Hugh’s sworn enemy. Think you Sanglant gave the man he most despises a dozen griffin feathers as a precaution?”
“Hugh might have stolen such feathers. He said he was at the Wendish court before he was exiled.”
“It might be true he was at the Wendish court. Or he might have lied to us. Perhaps you believe Hugh stole Princess Blessing to return her to her father in exchange for peace between them? Or that the old Eagle is the one who murdered Lady Elene?”
“He was covered in her blood. And caught in the stables, trying to saddle a horse and make his escape.”
“A crude ploy on Lord Hugh’s part, I imagine, to distract us. The old man has no reason to murder the girl.”
“Why would Lord Hugh want her dead?”
“She is his rival. She was educated by a formidable mathematicus.”
“Then why not kill the old man at the same time?”
“He knows nothing important. Anne said so. His skills are trifles compared to what the rest knew. He is no threat.”
“Yet you had him returned to the dungeon, in chains. If we do not mean to kill him, and if he is no threat, then why not let him bide in the tower with Lord Berthold?”
“As Berthold has requested? No, I think not. The soldiers hate him, believing he murdered the young lady. They would believe themselves ill used if he did not suffer. In any case, it serves me to keep him in chains. I still have a use for him.”
Adelheid shook her head, her face pale as she pinched tiny buds off a branch with nervous anger. “These are wheels within wheels, like a toy from Arethousa. Easily broken. Difficult to fix. How can you be sure that Hugh is dead?”
Adelheid feared Hugh! That was the root of her displeasure.
“Do not despair, Your Majesty,” said Antonia in a soothing tone. “Once the galla swarm, a man possessing griffin feathers must move quickly to save himself. To save all of his troop would be beyond his capacity. There is no way to shield oneself from their power, there is no ancient spell of warding. It is impossible—unlikely—nay, it is impossible.”
“You cannot be sure! And the child, too! If she is dead, then Mathilda has no rivals in the second generation. I should have slit her throat myself. Now I will never know if she perished.”
Almost, Antonia lost her temper, but fortunately soldiers appeared under the archway that led into the palace.
“Your Majesty! Holy Mother!”
Captain Falco hurried forward, and Adelheid paused beside the mosaic floor. He knelt before her.
The queen touched a finger to her own lips, hissed a breath, and spoke. “What news, Captain?”
“Your Majesty,” he said, for he always put Adelheid first, although it was wrong of him to do so. Afterward, he inclined his head toward Antonia. “Holy Mother. When we searched more carefully, we found where they had left the road.”
“Did they go to the crown?” Antonia asked.
“It’s true there was some disturbance by that path, but it appears they decided not to go that way.”
“Because of the clouds, they could not weave,” said Antonia. “God stymied them.”
“Go on,” said Adelheid impatiently. “What did you find?”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233