In the Ruins (Page 161)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
Lavinia’s hesitation was her answer.
“What passes in private between you and the queen I will not intrude upon, but remember that God know all your secrets, Lady Lavinia. If you must unburden yourself, do so to me.”
“I am your obedient servant, Holy Mother.”
Perhaps. It was difficult to know whom Lavinia served. She was an ordinary woman, devoted to her lands, which she administered prudently, and to her children and kinfolk, whom she protected as well as she could. She remained loyal to Adelheid in part, Antonia supposed, because she thought Adelheid’s regnancy would serve her and her estates best compared to that of another overlord. But if her heart stirred, it stirred in defense of Lord Hugh.
Thoughtful, Antonia returned to her chambers only to find that the servants had fed him a hearty portion of cheese and bread when he had woken, and afterward gotten him a cloak.
“Where has he gone?”
“Holy Mother!” They stared at the floor. “Did we do ill, Holy Mother? He went as he wished. It was just after you departed these rooms, Your Holiness, to sing the dawn prayers. Was it meant otherwise? Had it been better had we kept him beside us?”
“No. No. Do not think me angry. Have you any notion of where he meant to go?” For his actions would reveal his thoughts.
Why, to pray, they assured her, and she believed them. That is, she believed that they believed that was where he had gone. Why should he tell them the truth?
She knew where he intended to go. What would attract him first, beyond anything. He must have power to get what he wanted. Antonia had merely shown him the path.
“Come, Felicita. Give me my audience robes … no, not the heavy ones, for I mean to walk some while afterward in them. Send for Brother Petrus. He’s gone? Very well. You will attend me, Sister Mara. No, no hurry. Let me rest my feet a moment. I must see the queen. It is likely she will wake late, out of her grief.”
And, waking late, would leave Hugh waiting in her antechamber to see her and to beg her forgiveness. No need to rush there to interrupt his pleading. He would plead so very beautifully, after all. Not even Adelheid would be able to resist him.
But after all, Adelheid slept in a stupor all morning. There passed an interlude of alarm around midday during which Antonia hurried to the prisoners’ tower to make sure that the captives had not been disturbed. Yes, the sergeant told her, the holy presbyter had indeed come by, but after hearing that the princess was afflicted with a mild sickness in her stomach, he had ventured only into the dungeon.
“Your Holiness,” he said in that bland way that made her twitch and wish to hit him.
“What did he want?” she demanded.
“He wanted to know who the father of the esteemed cleric Heribert might be.”
She would have burned him then had she any fiery implements on hand, but she had to content herself with a gentle smile. “A strange question to ask of a lowly Eagle.”
He shrugged. His nails had gotten so long they curved, and his beard was matted and filthy. In fact, he reeked. “Perhaps not so strange a question to ask of a man who knows the Wendish court well.”
Almost, she slapped him, but she tweaked the sleeve of her robe instead, smile fixed. “To what purpose do you seek to annoy me? You have not answered my question.”
“He also asked me how I was come here, and where I had been, so I suppose that means he is himself newly come to Novomo.”
“What did you tell him?”
“Nothing more than I have told you, Your Holiness. I think he came more to gloat at my ill fortune. But you may ask him yourself. I am sure he will tell you, as he and I are old enemies.”
“Are you so, and on what ground?”
His smile was keen, and it reminded her of how tough a man he was to be able to smile with such strength after so long in captivity. “I had twice the great pleasure of rescuing a young woman from his grasp. I suppose he will never forgive me.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233