In the Ruins (Page 20)
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“There’s no sun,” said Eldest Uncle. “I remember sun from my youth, but we’ve seen the sun no more than two or three times while you slept and then only for a brief span.”
“How long did I sleep?” They walked into the shade of the pine forest. Fallen needles squished under her feet. Before, everything had been so brittle. Now it seemed spongy.
“Ten nights. Eleven, perhaps. I lost count. The days are hazy, and the council argues.”
“Look.” She pointed to the watchtower. Falcon Mask perched on the uppermost wall, peering west.
Buzzard Mask saw them and came running. “Who are they?”
“Who are who?” Eldest Uncle replied.
Liath ran to the watchtower and clambered up beside Falcon Mask. The young woman looked at her, surprised, then grinned and sidled to one side to make room. Young and bold, she did not fear heights, but for Liath it was dizzy-making to crouch up here with sheer wall and steep hillside plunging away below. Yet that giddy feeling was no worse than the sight of the desolation she had wrought, off to the north, the wasteland that was the aftermath of the eruption that had killed Anne and her people, most of them guilty of no greater crime than loyalty. What manner of man would refuse the summons of the skopos, after all? Yet Anne had not cared for their virtues, or their sins; they were pawns, nothing more, and pawns are sacrificed.
On the road, the lead group came into view beyond a straggle of trees, then was lost again behind foliage. Eldest Uncle spoke a word and crumpled to his knees. He would have fallen if Buzzard Mask hadn’t leaped to his side to support him.
“What is it, Uncle? What ails you?”
“I am struck,” he said to the youth. “I am hit.”
“Get their attention,” said Liath to Falcon Mask.
“They are your own people.” She scrambled back down and knelt beside Eldest Uncle, who seemed too weak to rise. “Is it your heart?” she demanded, terrified that he would die right then.
“It is my heart.” He wept silent tears as the procession reappeared on the White Road below them. It was strange to watch with the steep hillside and ragged forest on one side of the chalky ribbon of road and on the other the scarred, barren earth stretching north as far as she could see. These refugees were caught between two worlds, it seemed, as they had been for centuries.
She walked down the slope to meet them. Her hair was all tangles, and sweat and grit slimed her body.
I should have stopped to bathe.
Stepping onto the White Road, she faced their approach. The line of marchers wound away beyond a curve in the path, hidden behind trees and a distant ridgeline. They were the same people she had seen in her dream. The man leading them wore a crested helmet unlike the animal masks worn by the other warriors. He had a proud, handsome face, terribly familiar in a way she did not understand. As they neared and saw she did not mean to move, he raised a hand and halted and the others slowed to a halt behind him. He looked Liath up and down while a fox-masked woman beside him glared, but it was Sanglant’s mother, in the front, who spoke first.
Liath gestured.
“This one?” asked the handsome man. “This is your son’s mate whom you spoke of?”
His gaze followed her gesture, and he looked toward the old man being helped down the steep slope by young Buzzard Mask. A cool wind out of the north rustled leaves. Out in the wasteland, dust funneled heavenward until, all at once, the wind’s hand dropped it and a thousand million particles pattered to bare rock.
“Lost to me,” he breathed. His spear clattered to the ground unheeded beside him, and he leaped forward like a hart and dashed up the hill, not many steps, after all. They were so close; they saw each other clearly. Liath ran after him, but when he stopped two paces from Eldest Uncle she stopped, too.
She stared, seeing it for the first time and understanding why the young man looked familiar. The daimones of the upper air can see forward and backward in time because time has no hold on them; they live above the middle world where time’s yoke subjugates all living creatures. She had a moment’s dislocation. For a moment, she saw as did her kinfolk: youth and age, what had been and what would become.
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233