In the Ruins (Page 160)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
“Will you? Will you even marry Adelheid?”
With his chin dipped down, his gaze up at her had an almost flirtatious quality. “How will that aid Adelheid’s cause, or my own? Or yours, Your Holiness?”
“In no possible way, if Adelheid does not forgive you and take you back into her counsel. As for the rest, consider who is Adelheid’s heir—younger by far and easier to steer on a proper course.”
That made him think. He sat in silence, gaze drawn in as at an image she could not touch, although she could guess it: Antonia as skopos and Hugh as the deceased queen’s consort, ruling Mathilda as regents.
“Best to rest, Lord Hugh,” she added kindly, “and see if sleep and food ease this trouble that disturbs your mind.”
“It never will,” he whispered to himself.
She nodded, humoring him, but he was far gone, and indeed when he was taken aside to the waiting pallet, hidden behind a curtain, he slept at once and heavily, dead to the world, as it was said by the poets, who knew from sordid experience how cravings make a man pregnable who might otherwise be fortified with temperance.
He slept all day and all night while the queen was caught up in her sorrow, seeing her younger daughter wrapped in a shroud and carried in a box to the crypt in Novomo’s fine church, the only suitable place to lay a princess to rest. The bell tolled seven times, to ring the dead child’s soul up through the spheres. A posset laced with valerian helped the queen to sleep as well, that same night.
The next morning dawned peacefully, as Lady Lavinia had cause to remark when Antonia met her by the fountain after Prime.
“I’ve had word that a train of merchants will reach Novomo by midday. They have ridden all the way from the eastern provinces. One is said to have come as far as from Arethousa! The queen, even in her grief, is sensible of their long journey and wishes to see them feasted properly this afternoon.”
“She is wise. If there is no entertainment, then I think a prudent feast cannot be seen as improper despite her sorrow. The child was not yet two, after all. We cannot be surprised when infants die, as so many do. I do not object.”
Lavinia put a hand into the water and, after a while, looked up. “I pray you, Holy Mother. Will the queen forgive him? He was always faithful to her, and most especially to Henry. I never heard an ill word spoken of him, never a whisper.”
“What do you mean, Lady Lavinia?”
“I do not think it right he should be banished, but I cannot go against the queen’s wishes.”
“What if he should marry the queen?”
“It would be a shame to stain the beauty of a man as beautiful as he is.”
“I do not know if it would be right, Holy Mother.”
“It is not your place to interpret God’s wishes.”
“No, Holy Mother.”
“Still, there is something in what you say. He might not be the right one. Yet the queen must marry again.”
“She mourns her dead husband, Holy Mother.”
“Henry?”
“Indeed, Holy Mother. She held a great affection for the emperor in her heart.”
A strange way Adelheid had taken, thought Antonia, to show her fondness, but perhaps it was true that she had believed, or convinced herself to believe, that she had no other choice. Hugh, naturally, would fall into any scheme that offered him power, but it wasn’t as clear to Antonia what he felt he would gain by wielding such malevolent sorcery. Possessed by a daimone! Still, perhaps he, too, had done it only out of loyalty to Henry and Wendar. She doubted it. Henry, through the daimone, would have given him anything he wanted. Anything.
Was it actually possible that a man with as much beauty and intelligence as Hugh was so very … small when all else came to be measured? That he was himself chained by being fixed on one thing? Who was slave, and who was master, then? One had escaped while the other still polished his shackles.
“You are a practical woman, Lady Lavinia. Have you a recommendation?”
She sighed and looked toward the fountain. Water wept into the circular pool at the base. “Many nights such thoughts have troubled me, Holy Mother. I am a widow, and have not remarried. I find there is a lack of men whose lineage and temperament please me. In these cruel days, the queen must choose wisely or not at all.”
“Has she spoken to you of such matters?”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233